شرکت های کارگزاری
کارگزاریها، بنگاههای معاملاتی هستند که خرید و فروش سهام، حق تقدم سهام، اوراق مشارکت پذیرفته شده در بورس و اوراق تبعی توسط آنان صورت میگیرد. کارگزاریها در این خرید و فروشها، به نمایندگی از خریداران یا فروشندگان سهام، اقدام به انجام معامله میکنند و در ازای آن حقالعمل یا حق کارگزاری دریافت میکنند. همچنین خدمات دیگری همچون مشاوره عرضه و پذیرش، مشاور سرمایهگذاری، سبدگردانی و صندوقهای سرمایهگذاری توسط کارگزاریها ارائه میشود. خرید و فروش در بورس اوراق بهادار، تحت ضوابط خاصی صورت میگیرد. تاسیس شرکت کارگزاری یا اشتغال در آنها، مستلزم پذیرفته شدن در آزمونهای کارگزاری است. کارگزاریها علاوه بر خرید و فروش سهام به نمایندگی از سهامداران میتوانند وظایف دیگری مانند آموزش سهامداران، مشاوره سرمایهگذاری و بازارگردانی را نیز بر عهده بگیرند. در نمودار زیر انواع خدماتی که شرکتهای کارگزاری میتوانند انجام دهند، نشان داده شده است.
براساس آخرین آمار کانون کارگزاران بورس و اوراق بهادار در ۳۱ شهریورماه سال ۹۶، تعداد ۱۰۸ شرکت کارگزاری فعال در بورسهای کشور مشغول به فعالیت هستند. پراکندگی شرکتهای کارگزاری در بورسها و بازارهای خارج از بورس به شرح جدول زیر است.
کارگزاران فعال در بورس اوراق بهادار
|
۱۰۵
|
کارگزاران صرفا فعال در بازار اوراق بهادار
|
۲۱
|
کارگزاران فعال در بورس کالا
|
۸۷
|
کارگزاران صرفا فعال در بازار کالایی
|
۳
|
کارگزاران فعال در فرابورس
|
۱۰۵
|
کارگزاران فعال در هر دو بازار
|
۸۴
|
کارگزاران فعال در بورس انرژی
|
۶۱
|
مجموع کارگزاران
|
۱۰۸
|
بخش عمده منابع درآمدی در صنعت کارگزاری، درآمد حاصل از دریافت کارمزد معاملات است. میزان کارمزدهای دریافتی از معاملات برحسب نوع معاملات با یکدیگر متفاوت است. این معاملات شامل معاملات سهام و حق تقدم سهام در بورس اوراق بهادار تهران، معاملات اوراق مشارکت در بورس اوراق بهادار تهران، معاملات سهام و حق تقدم سهام در فرابورس ایران، معاملات اوراق بهادار در بازار پایه و معاملات اوراق حق تقدم استفاده از تسهیلات مسکن(تسه) است.
به طور کلی در زمان سوددهی و رشد بازار با توجه به افزایش حجم معاملات، حاشیه سود کارگزاریها افزایش یافته و برعکس در شرایط رکود از میزان درآمدهای کارگزاری کاسته میشود. در نمودار زیر ارزش معاملات صنعت کارگزاری طی سالهای ۹۰ تا بهمنماه ۹۶ نشان داده شده است. نمودار نشاندهنده رشد ارزش معاملات و به تبع آن افزایش درآمد ناشی از کارمزد معاملات است.
یکی از عوامل تاثیرگذار بر نرخ معاملات خوشبینی به آینده و بهبود شرایط اقتصادی-سیاسی است. همانطور که از نمودار ارزش معاملات ۷ سال گذشته پیداست این صنعت نسبت به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ واکنش مثبت نشان داده است، البته با گذشت زمان این هیجان فروکش کرده و روند منطقی به بازار برمیگردد و این اتفاقات واقعی اقتصادی است که تعیینکننده خواهد بود. اتفاقاتی واقعی همچون کاهش نرخ سود بانکی در سالهای اخیر که میتواند رونق را به بازار سهام- که رقیب قدیمی در جذب سرمایه است- باز گرداند.
در ادامه به بررسی دیگر عوامل تاثیرگذار بر ارزش معاملات کارگزاریها همچون نوسانات نرخ ارز و قیمتهای جهانی میپردازیم.
ارتباط رونق و رکود بازار سرمایه با نوسانات نرخ ارز
همانطور که گفته شد بخش عمده درآمدهای صنعت کارگزاری مربوط به درآمدهای کارمزد معاملات است. این عامل نشان میدهد وضعیت این صنعت بسیار وابسته به وضعیت رونق یا رکود بازار سرمایه است. در سال ۹۲ بازار سرمایه روند صعودی در پیش داشت. یکی از مهمترین دلایل این رویداد مربوط به شوک ارزی سال ۹۱ و انتقال این اثر با یک تاخیر به بودجه شرکتهای بورسی بود که در سال ۹۲ نتایج خود را در بهبود روند شاخص نشان داد. همانطور که در نمودارهای زیر نشان داده شده است، طی سال ۹۱ قیمت ارز بیش از ۱۰۰ درصد رشد پیدا کرد و ارزش معاملات در سال ۹۲ نسبت به سال ۹۱ رشد چشمگیری داشت.
نوسانات نرخ ارز در طی سالهای ۹۲، ۹۳ و ۹۴ با جهش خاصی همراه نبود. در طی سال ۹۵ بار دیگر نرخ ارز شروع به رشد کرد و منجر به رشد ارزش معاملات در سالهای ۹۵ و ۹۶ شد.
قیمتهای جهانی
علاوه بر تغییرات نرخ ارز، تغییرات قیمتهای جهانی فلزات اساسی و کانیهای فلزی روی معاملات بازار سرمایه تاثیرگذار بود. همانطور که در نمودارهای زیر نشان داده شده است، قیمتهای جهانی فلزات اساسی، سنگآهن و زغالسنگ در سال ۲۰۱۶ که مصادف با زمستان سال ۹۴ بود، کاهش چشمگیری داشته و این موضوع منجر به کاهش ارزش معاملات صنعت کارگزاری شده است و همزمان با افزایش قیمت در سالهای بعد، این روند تاثیرات مثبتی بر حجم معاملات بازار سرمایه داشت.
کاهش کارمزدهای معاملات بازار سهام در سال ۹۶
کاهش کارمزد معاملات سهام در بورس یکی از دغدغهها و مطالبات قدیمی فعالان بازار سرمایه است. طبیعی است که سهامداران و فعالان بازار سرمایه خواهان کاهش کارمزدها باشند و تحقق این امر سرمایهگذاران بیشتری را به سرمایهگذاری در بورس ترغیب خواهد کرد. طبق مصوبه اخیر شورای عالی بورس و اوراق بهادار، از مهرماه سال ۹۶، کارمزد سازمان بورس ۲۵ درصد، کارمزد شرکت بورس و فرابورس۲۰ درصد و کارمزد کارگزاران ۵ درصد کاهش یافته است. اما در راستای حمایت سازمان از صنعت کارگزاری، میزان کاهش کارمزد معاملات در کارگزاریها کمتر بوده است. همچنین سقف کارمزدهای دریافتی که در گذشته معادل ۲۰۰ میلیون ریال بود به ۳۰۰ میلیون ریال افزایش یافت. این سقف در معاملات کارگزاران در بورس نیز به ۳۰۰ میلیون ریال رسیده است. از مزایای کاهش کارمزد معاملات میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
افزایش معاملات روزانه و ارزش معاملات: همانطور که در نمودار زیر مشاهده میشود، از مهرماه سال ۹۶ ارزش معاملات روند صعودی را در پیش گرفته است که میتوان کاهش میزان کارمزد معاملات را یکی از دلایل آن برشمرد.
افزایش نقدشوندگی بازار
کاهش هزینه معاملات
افزایش سود سرمایه گذاران
رتبه بندی شرکت های کارگزاری
براساس آمار ارائه شده توسط اداره آمار و اطلاعات بورس اوراق بهادار تهران، شرکت های کارگزاری براساس ارزش معاملات خرد و بلوک، معاملات الکترونیکی و کل ارزش معاملات رتبه بندی شده اند. از آنجا که معاملات خرد و بلوک مبنای اصلی محاسبه کارمزد معاملات محسوب میشود، جدول زیر، رتبه بندی کارگزاران را در ۴ سال اخیر براساس معاملات خرد و بلوک نشان میدهد. همانطور که ملاحظه میشود، در سال ۹۶ شرکتهای کارگزاری مفید، آگاه و کشاورزی در رتبه های اول تا سوم قرار دارند.
در جدول زیر رتبه بندی شرکتهای کارگزاری براساس معاملات الکترونیکی در ۴ سال اخیر نشان داده شده است که در سال ۹۶ رتبههای اول تا سوم به شرکتهای کارگزاری مفید، آگاه و فارابی اختصاص دارد. سهم معاملات الکترونیکی از کل معاملات در سال ۹۰ به میزان ۶ درصد بوده است که این میزان در سال ۹۶ به ۲۰ درصد افزایش یافته است و این نشان از علاقه کاربران به استفاده از سامانههای معاملات الکترونیکی دارد. یکی از مزیتهای بسیار مهم این روش معاملاتی، کمک به تسهیل فرآیند سرمایهگذاری در بورس و رشد و توسعه بازار سرمایه است.
مشکلات صنعت کارگزاری
از آنجا که بخش عمده درآمدهای صنعت کارگزاری، درآمد حاصل از کارمزد معاملات است، در شرایطی که بازار سرمایه در رکود به سر می برد، این درآمدها کاهش مییابد. در این شرایط، افزایش هزینههای عملیاتی، شرکتهای کارگزاری را در آستانه ورشکستگی قرار میدهد. مواردی که در ادامه عنوان میشود، موجب افزایش هزینههای صنعت کارگزاری شده و آنها را با مشکلات عدیدهای مواجه میکند.
افزایش هزینههای مالی و تسهیلات دریافتی کوتاهمدت: حجم بالای بدهیها در ساختار سرمایه شرکتهای کارگزاری، یکی از مشکلات اصلی این شرکتها است. شرکتهای کارگزاری برای عدم شناسایی زیان و به امید بازارهای صعودی داراییهای زیانده را در پرتفوی خود نگه میدارند تا در فرصت مناسب بدون زیان نقد کنند. در این شرایط شرکتهای فعال در این صنعت مجبورند برای امور جاری و حتی پرداخت سهم سود شرکتهای مادر اقدام به وامگیری کنند. حال با کاهش انتظارات صعود از بازار و افزایش جذابیت بازار بدهی، نه تنها زیان ناشی از داراییهای زیر بهای تمام شده برای شرکتها باقی میماند، بلکه هزینه بهره مرکب بانکی سال به سال بزرگتر میشود
عوارض کسب و پیشه: طبق مصوبه شورای شهر تهران، عوارض کسب و پیشه برای اصناف مختلف با ضرایب مختلفی تعیین شده است. این ضریب در عوارض کسب و پیشه برای صنف مشاوران املاک ۵ هزار ریال، اسناد رسمی ۴ هزار ریال، دفاتر اسناد رسمی و کارگزاریهای بیمه هر یک ۴ هزار ریال برای هر متر مربع و برای شرکتهای کارگزاری به ازای هر مترمربع مبلغ ۲۰۰ هزار ریال منظور شده که ۵۰ برابر ضریب شرکتهای کارگزاری بیمه است. این در حالی است که ماهیت فعالیت کارگزار اوراق بهادار تفاوتی با کارگزار بیمه ندارد.
حق دسترسی کارگزاران به سیستم معاملاتی: در سال ۹۶ سقف حق دسترسی کارگزاران به سیستم معاملاتی بابت هر ایستگاه معاملاتی در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران حذف و به جای آن سقف حق عضویت سالانه شرکتهای کارگزاری در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران اصلاح شد و شامل بخش ثابت به مبلغ ۲۰۰ میلیون ریال از هر کارگزاری و بخش متغیر؛ به میزان ۵ درصد از درآمد ناشی از کارمزد معاملات هر کارگزاری تا سقف ۵ میلیارد ریال تعیین شد. این درحالی است که سقف حق دسترسی در سال ۹۵ برای بورسها ۲۰۰ میلیون ریال بابت هر ایستگاه معاملاتی بود.
بحران درآمدزایی: درآمد عمومی کارگزاران ارتباط مستقیمی با رونق و رکود بازار سهام و میزان حجم معاملات دارد. این درآمد در برهههای زمانی مختلف دستخوش نوساناتی میشود. این موضوع کارگزارانی را که تنها از طریق کارمزد حاصل از معاملات کسب درآمد میکنند، با بحران روبهرو میکند.
بدهی کارگزاران به بانک: برخی از شرکتهای کارگزاری برای انجام معاملات اعتباری بهویژه در بورس کالا، برای مشتریان خود از بانکها و موسسات اعتباری غیربانکی تسهیلات دریافت میکردند. به این ترتیب مشتریان با مراجعه به بانک یا موسسه مالی با ضمانت کارگزاری مزبور، موفق به دریافت نقدینگی موردنظر شده و سپس خرید خود را در بازار سرمایه انجام میدادند. اما در برخی موارد این امر موجب ایجاد بدهی برای کارگزاران به دلیل عدم توان بازپرداخت تعهدات توسط مشتریانشان میشد. در همین راستا بانک مرکزی طبق بخشنامهای در دی ماه سال ۹۶ بانکها را از پذیرش تضامین نهادهای مالی از جمله شرکتهای کارگزاری منع کرد. این اقدام بانک مرکزی قدم موثری در جهت حل این مشکل صنعت کارگزاری است.
مقررات الزام آور و سختگیرانه نهاد ناظر: در حال حاضر شرکتهای کارگزاری به دلیل مقررات الزامآور نهاد ناظر در دریافت مجوزهای لازم، مجبور به جذب نیروی انسانی مازاد هستند. این در حالی است که هزینه حقوق و دستمزد، بخش عمده هزینههای عملیاتی صنعت کارگزاری را تشکیل میدهد. در این باره بهتر است توجه به کیفیت نیروی انسانی جایگزین کمیت آن شود.
در پایان باید گفت که وضعیت کارگزاریها کاملا وابسته به وضعیت بازار سرمایه است و هر آنچه باعث شود بازار سرمایه مورد اقبال بیشتری قرار گیرد سود بیشتری را عاید کارگزاریها میکند. به نظر میرسد در سالهای آینده با تداوم روند کاهشی نرخ سود بانکی، بازار سهام نسبت به سپردههای بانکی جای مناسبتری برای سرمایهگذاری باشد. اما رقبای دیگری نیز هستند؛ در چند ماه گذشته شاهد افزایش بیسابقه نرخ ارز بودهایم، به نحوی که باعث به وجود آمدن تقاضای بیش از حد و هیجانی شده و نمودار قیمت ارز از ریل منطقی- اقتصادی خود خارج شده است. دیدیم که افزایش نرخ ارز تاثیر افزایشی بر ارزش معاملات دارد ولی اگر این افزایش به حدی باشد که مردم برای تثبیت ارزش سرمایهشان آن را تبدیل به دلار، یورو یا پوند کنند، قطعا باعث حرکت نقدینگی از بازار سهام به بازار ارز بوده و کاهش حجم معاملات سهام را شاهد خواهیم بود و این امر به ضرر کل خانواده بزرگ صنعت(شرکتهای تولیدی، خدماتی و مالی) است.
پس اگر دولت بتواند نرخ ارز و سود سپرده بانکها را کنترل کند، آنگاه بازار سرمایه میتواند سرمایههای راکد را جذب کرده، حجم معاملات افزایش یافته و در نتیجه آن، کارگزاریها از کارمزد این معاملات منتفع میشوند و سوددهی بالاتری را در صورتهای مالی خود تجربه میکنند. به علاوه تعدیل برخی از مقررات الزامآور نهاد ناظر و کاهش حق دسترسی به ایستگاههای معاملاتی و همچنین کاهش عوارض کسب و پیشه موجب کاهش هزینههای عملیاتی این صنعت شده و منجر به بهبود وضعیت این شرکت ها میشود.
دیدگاهتان را بنویسید