به گزارش پایگاه خبری با اقتصاد، مهدی سنایی در گفت وگو با ماهنامه «مژدونارودنایا ژیزن» (زندگی بین المللی) که از سوی وزارت امور خارجه روسیه منتشر می شود، این مطلب را بیان کرد.
سنایی در پاسخ به پرسش این نشریه روسی مبنی بر این که رئیس جمهوری ایران در مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد که برجام هدف نهایی نیست و باید پایه و اساسی برای دستاوردهای بعدی باشد، منظور ایشان دقیقا چیست و آیا برنامه موشکی ایران باید به گونه دیگری دیده شود؟ ، گفت :همان طور که می دانید اعتماد مهم ترین عامل و شرایط برای شکل گیری هر گونه همکاری و توافق در جامعه بشری است، بدون اعتماد نمی توان به هیچ گونه معامله و تفاهمی دست یافت.
هدف اساسی این بود که دیوار بی اعتمادی بین ایران و کشورهایی همچون آمریکا از بین برود تا اینکه طرف های مساله بتوانند با اعتمادسازی در عرصه های مختلف با یکدیگر وارد گفت وگو شوند.
در واقع برجام علاوه بر شکل و ماهیت ویژه آن آزمونی برای شکل گیری گفت وگوها برای حل مسائل بود. رفتار رئیس جمهوری آمریکا در قبال برجام و اعلام خروج این کشور از این توافق، پاسخی غیرامیدوار کننده به این آزمون شد.
از طرف دیگر برنامه موشکی ایران، بطور مستقیم با توانمندی دفاعی ایران ارتباط دارد. به همین دلیل در اینجا مساله امنیت ایران مطرح است، تجربه حمله صدام حسین به ایران و آغاز جنگ تحمیلی هشت ساله به این کشور و حمایت قدرت های بزرگ و کشورهای عربی منطقه از صدام نشان داد که توانمندی دفاعی ایران باید تا اندازه ای تقویت شود که بازدارنده هر گونه تهدید علیه کشور باشد.
در جنگ تحمیلی هشت ساله، شهرهای ما هدف حملات موشکی قرار گرفت و با توجه به این که موشک در اختیار نداشتیم، نتوانستیم اقدام بازدارنده داشته باشیم.
در همین حال باید گفت که هدف آمریکا از مطرح کردن برنامه موشکی ایران و ایجاد فضای تبلیغاتی در مورد این برنامه، فروش تسلیحات به برخی کشورهای ثروتمند عربی و کسب درآمدهای هنگفت از این کشورها است.
نشریه روسی پرسید ، وزیر امور خارجه ایران در کنفرانس مونیخ در ماه فوریه گذشته اعلام کرد که ایران خروج احتمالی آمریکا از برجام را بدون پاسخ نمی گذارد، ایران چه اقدامات متقابلی در این مورد دارد؟ آیا حفظ برجام بدون آمریکا امکان پذیر است؟ و سفیر ایران پاسخ داد :ماهیت مساله از نظر ما این است که ایران بر اساس برجام تعهداتی را پذیرفت و در ازای آن امتیازات و منفعت هایی برای کشور ایجاد شد.
بر اساس گزارش های مکرر آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران به تمام تعهدات خود در برجام پایبند است و آن را اجرا می کند. طبیعی است که ایران باید از تمام امتیازات پیش بینی شده در برجام استفاده کند، اگر شرایطی بوجود آید که بر اثر خروج آمریکا وضعیت به گذشته برگردد و ایران از امتیازات برجام محروم شود، ایران دلیلی برای ماندن در برجام نخواهد داشت.
آیا اروپا و سایر طرف ها می توانند تضمین کنند که خروج آمریکا از برجام به منافع ایران در برجام ضربه نمی زند و آیا آنها می توانند چنین تضمینی را به ایران بدهند؟ این سوالی است که باید از آنها پرسید، از طرف دیگر تلاش های کشورهای اروپایی برای حفظ آمریکا در برجام به هر بها بی نتیجه خواهد بود زیرا این توافق قابل اصلاح و تغییر نیست و با هیچ موضوع دیگری که از سوی ترامپ اعلام شده است، ارتباطی ندارد.
البته از نقطه نظر من آمریکا هیچگاه بصورت واقعی وارد برجام نشد و به آن پایبند نبود. پس از امضای برجام، طرف آمریکایی تمام تلاش خود را برای اعمال فشار بر شرکت ها و صندوق های اقتصادی بکار بست تا با ایران همکاری نکنند و از سرمایه گذاری در این کشور خودداری کنند. بر این مبنا من فکر می کنم که خروج آمریکا از برجام تاثیر قابل توجهی بر وضعیت اقتصاد ایران نخواهد گذاشت.
سنایی در پاسخ به این پرسش که در رسانه های جهانی هر ازچندگاهی مقالاتی به نقل از مقامات تلاویو منتشر می شود که ایران می تواند به سلاح اتمی دست پیدا کند، تهران چه موضعی در مساله ایجاد محدوده های عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه دارد؟ گفت : رژیم صهیونیستی سلاح اتمی در اختیار دارد و منابع مختلف ازجمله مارداخای وانونو یکی از متخصصان راکتور هسته ای دیمون در اسراییل (سرزمین های اشغالی) وجود ۱۰۰ تا ۲۰۰ بمب اتمی را تایید می کنند.
ایران مبتکر طرح خاورمیانه عاری از سلاح اتمی بوده است و در سال ۱۹۷۴ طرحی در این مورد پیشنهاد کرد که از سوی برخی کشورهای منطقه حمایت شد. اما زرادخانه هسته ای تلاویو و عدم عضویت رژیم صهیونیستی در پیمان ان.پی.تی (پیمان منع تسلیحات هسته ای)، برگزیدن استراتژی بازدارندگی اتمی این رژیم و اجرای سیاست دوگانه مانع جدی در ایجاد محدوده عاری از سلاح اتمی در خاورمیانه شده است.
کشورهای خاورمیانه سال های متمادی است که سیاست منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای را اجرا می کنند اما رژیم صهیونیستی سلاح اتمی در اختیار دارد و تاثیرگذاری (فشار) آمریکا و برخی کشورهای اروپایی طرفدار این رژیم مانع از رسیدن به این هدف در منطقه شده است.
سفیر ایران در روسیه در پاسخ به این که رئیس جمهوری اسلامی ایران پیش از دیدار با سران ترکیه و روسیه در سوچی در یک گفت وگوی تلویزیونی پیروزی بر گروه تروریستی داعش را اعلام کرد، هم اکنون چه تهدید امنیتی و مانعی بر سر راه حل و فصل سیاسی بحران سوریه وجود دارد؟ اظهار کرد : وضعیت سوریه پیچیده است و می توان گفت احتمالا در این کشور جنگ جهانی گسترده جریان دارد، شمار زیادی از بازیگران در این جنگ درگیر شده اند که این گفته را ثابت می کند.
برخی بازیگران خارجی دولتی بدون اجازه دولت قانونی سوریه در این کشور حضور دارند و در واقع متجاوز و اشغالگر محسوب می شوند، برخی دیگر جنگ نیابتی به راه انداخته اند.
حضور بازیگران غیردولتی ازجمله گروه های تروریستی وضعیت سوریه را پیچیده کرده است.
مساله کردها بر دشواری اوضاع می افزاید، این مساله وضعیتی بوجود آورده است که به برخی کشورها اجازه می دهد از گروه های تروریستی و سایر بازیگران غیردولتی به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف خود استفاده کنند.
در شرایط کنونی که داعش و برتری سرزمینی آن از بین رفته است، هدف اصلی این است که اجازه ندهیم گروه هایی همچون داعش بار دیگر امکان رشد و توسعه پیدا کنند.
باید از جریان مالی و تسلیحات به سوریه که از برخی کشورها با هدف بی ثبات سازی و تشدید تنش ها در این کشور صورت می گیرد، جلوگیری کرد.
در همین حال اولویت های کنونی در سوریه دفاع از تمامیت ارضی این کشور و تقویت حکومت مرکزی و آغاز روند بازسازی آن است.
وی درباره این که چرا سوریه و عراق در سیاست خارجی ایران مهم هستند؟ توضییح داد: در این رابطه می توان به سه نکته اشاره کرد، اول اینکه سوال را می توان در چارچوب مفهوم مجموعه امنیت منطقه ای توضیح داد.
در این منطقه به دلیل حجم زیاد همکاری های منطقه ای، بحرانهایی که ایجاد می شود از کشوری به کشور دیگر انتقال می یابد و روابط تاریخی – فرهنگی و ارتباطات میان جوامع منجر به وضعیتی شده است که این کشورها با یکدیگر ارتباط نزدیک و تنگاتنگ داشته باشند.
مورد دیگر با ماهیت تروریسم ارتباط دارد که از مرزهای هر کشوری عبور می کند و این مساله بویژه در مورد گروه تروریستی داعش که مفهوم مرز را در معنای عمومی آن نمی پذیرد، صدق می کند.
دفاع از تمامیت ارضی عراق و سوریه و تقویت سازمان های دولتی در این دو کشور مانع از انتشار بحران و بی ثباتی به کشورهای دیگر در منطقه ازجمله ایران می شود.
با باج دادن به آمریکا، مسموم سازی فضای منطقه، تحویل پایگاه های نظامی به کشورهای بیگانه و دادن اجازه حضور آنها در منطقه نمی توان امنیت کشور خود را تامین کرد.
مورد سوم که مهم ترین مورد است شامل این می شود که برخی کشورها تلاش می کنند تا مردم منطقه را به سوی اختلافات مذهبی بکشانند و بین شیعیان و سنی ها اختلاف ایجاد کنند.
در واقع برای شکل گیری این هدف، چارچوبی برای دوستی و دشمنی براساس تفرقه و اختلاف مذهبی ایجاد شده است که می تواند پیامدهای غم باری برای کشورهای منطقه به همراه داشته باشد.
در همین حال نباید از یاد برد که مقام های برخی کشورهای عربی منطقه آشکارا تهدید کرده اند که در ایران جنگ راه می اندازند و این مساله دلیل اهمیت اوضاع این کشورها (سوریه و عراق) برای تهران را نشان می دهد.
علاوه بر این نتیجه گیری هایی (در عرصه بین المللی) وجود دارد مبنی بر این که پیدایش داعش بر اثر تلاش های غرب و متحدان عربی آن طراحی شده بود تا اینکه ایران را بازدارد و آن را درگیر چالش های جدید کند.
نشریه روسی پرسید ، بر اساس استراتژی امنیت ملی و دکترین هسته ای آمریکا و سخنان مقام های اسراییلی و عربستان سعودی در کنفرانس مونیخ، سیاست ایران از سوی این کشورها به عنوان تهدید امنیتی علیه آنها تلقی شده است، چه چیزی پایه و اساس چنین دیدگاهی درباره ایران شده است؟ و سنایی پاسخ داد : زمانی که در عرصه بین المللی قدرتی وارد می شود تا نقش خود را متناسب با توانایی ها و ظرف های درحال رشد خود ایفا کند، برخی با آن مقابله می کنند.
می توان گفت این مقابله طبیعی است، من به رفتار آمریکا در قبال ایران از این زاویه نگاه می کنم. احتمالا چنین دیدگاهی را آمریکا در خصوص روسیه و چین دارد و با کمک چنین رویکردی، من احتمال افزایش تحریم های آمریکا علیه روسیه و جنگ تجاری واشنگتن علیه پکن را تفسیر می کنم.
منطقه خلیج فارس و خاورمیانه در نتیجه مجموعه ای از خریدهای تسلیحاتی به انبار تسلیحات تبدیل شده است. طبیعی است متحدان آمریکا در منطقه ازجمله در خلیج فارس، علاقه مند نیستند در کنار خود کشوری را تحمل کنند که خود را قدرت منطقه ای توانمند می داند. بویژه باتوجه به اینکه ایران در یکی از حساس ترین مناطق جهان از لحاظ ژئوپلیتیکی و منابع طبیعی قرار گرفته است. در واقع ایران، آمریکا و کشورهای منطقه را تهدید نمی کند و مقام های آمریکایی بخوبی از این واقعیت اطلاع دارند.
بر اساس اطلاعات بانک جهانی، ایران در سال ۲۰۱۶ فقط ۳ درصد تولید ناخالص ملی خود را صرف هزینه های نظامی کرده است.
در حالی که این شاخص برای عربستان سعودی ۹.۸ درصد بود. آمریکا هیچنین صدها میلیارد دلار قراردادهای تسلیحاتی با برخی کشورهای نفت خیز منطقه امضا کرده است. به این ترتیب دلارهای نفتی به آمریکا باز می گردد.
این مساله همچنین ریشه های اقتصادی دارد، در واقع انتقال موضوع ایران به عرصه امنیتی به بهانه مسائل هسته ای و موشکی ابزاری است تا قدرت های غربی با کمک آن، مبالغ هنگفتی را از کشورهای عربی نفت خیز منطقه درآمد کسب کنند.
عربستان سعودی در شرایطی نیست که ایران را نادیده بگیرد و ایران هم نمی تواند در موازنه قوا در منطقه، عربستان سعودی را حذف کند. در این رابطه بارها اعلام کردیم که برای همکاری با عربستان سعودی و سایر کشورهای منطقه آمادگی داریم اما پاسخ مناسب دریافت نکرده ایم.
به گزارش ایرنا، نشریه زندگی بین المللی از سال ۱۹۵۴ توسط وزارت خارجه اتحاد پیشین جماهیر شوروی راه اندازی شد و هم اکنون به سردبیری آرمن اوهانسیان به عنوان ماهنامه وزارت خارجه روسیه منتشر می شود.
منبع: ایرنا
دیدگاهتان را بنویسید