به گزارش پایگاه خبری «با اقتصاد» به نقل از مهر، محمدرضا امینی معتقد است: در کشور ما وزن بخش مسکن از اهمیت ویژهای برخوردار است. در حدود ۸۸ درصد از خالص ثروت مردم ایران در املاک و مستغلات است در حالی که این میزان در آمریکا به حدود ۳۰ درصد میرسد.
وی با بیان اینکه به طورسنتی، زمین و ساختمان مهمترین هدف مردم در سرمایهگذاری است، گفت: بازارهایی مانند ارز، طلا، سهام و بانک در اولویتهای بعدی نزد مردم قرار دارند.
این فعال صنعت ساخت و ساز ادامه داد: در دورهای همه بخشهای کشور شامل بانکها، بیمهها، صنایع مختلف و حتی دانشگاهها وام مسکن میگرفتند و در این بخش از اقتصاد ورود میکردند و میانگین نرخ رشد سرمایه گذاری در بخش مسکن به دلیل تمایلات سنتی مردم برای سرمایه گذاری در بخش مسکن از سایر بخشها بیشتر بود، به طوریکه تعداد واحدهای مسکونی از ۵ میلیون و ۳۰۰ هزار واحد در سال ۱۳۵۵ در کل کشور به حدود ۲۲ میلیون واحد در سال ۱۳۹۳ افزایش پیدا کرد که نشان میدهد تعداد واحدهای مسکونی سالانه ۴ درصد رشد داشته است.
امینی با اشاره به دامنه گسترده بخش مسکن و ارتباط این بخش با سایر فعالیتهای اقتصادی تاکید کرد: اگر بخواهیم تصویری از ابعاد این بخش ارائه کنیم باید بگوییم بخش مسکن و ساختمان با در نظر گرفتنن املاک و مستغلات با ۱۲۰ رشته صنعتی در ارتباط است و رونق و رکود آنها با بخش ساختمان و مسکن رابطه تنگاتنگی دارد. این ارتباط به این صورتی است که بخش مسکن با ۷۰ بخش اقتصادی دارای رابطه پیشین و با ۵۰ بخش نیز دارای رابطه پسین اقتصادی است.
وی افزود: ویژگی دیگر این بخش این است که بر اساس گزارش مرکز آمار ایران در دوره زمانی ۱۰ سال گذشته و بسته به اینکه دوره رونق یا رکود باشد ۸ تا ۱۱ درصد نیروی کار فعال کشور در این بخش فعال بودند و مزیتی که ساختمان دارد این است که به ازای هر واحد سرمایه گذاری میزان اشتغال بیشتری ایجاد میکند، هر ۲۰ میلیارد ریال سرمایه گذاری در بخش مسکن بر اساس آمارهایی که از گذشته داریم ۱۰۰ نفر را مشغول به کار میکند، اما در بخش نفت نیازمند سرمایه گذاری ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان هستیم و میزان سرمایهگذاری برای سایر صنایع برای رونق بخشی به اشتغال باید بیشتر باشد.
دیدگاهتان را بنویسید