۱۶ آبان ۹۶ کارگروه تنظیم بازار افزایش هشت درصدی قیمت شکر را تصویب کرد، اما ابلاغ آن دو هفته به طول انجامید.
به گزارش پایگاه خبری “بااقتصاد” بهمن دانایی، دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر ایران با بیان خبر فوق به پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه گفت: نرخ جدید شکر تحویلی درب کارخانه با هشت درصد افزایش نسبت به سال گذشته ۲۷۲۲ تومان ابتدای آذر ماه ابلاغ شد که این تأخیر مشکلات جدی را برای تولید کنندگان و کشاورزان ایجاد کرد.
وی درباره اهمیت اعلام به موقع نرخ قیمت شکر برای تولید کننده و کشاورزان گفت: قرار بود دولت ابتدای سال قیمت جدید شکر را اعلام کند تا کارخانه‌های قند و شکر بر این اساس بتوانند مطالبات کشاورزان را پرداخت کنند، اما قیمت شکر نه تنها در زمان معین و معمول هر ساله (شهریور ماه) مشخص نشد بلکه اعلام نرخ های جدید با تأخیر باعث شد شکر تولیدی کارخانه‌ها همچنان در انبارها دپو بماند و مبلغی دست کشاورزان را نگیرد.
دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر ایران درباره اینکه تا پایان سال جاری چه میزان از بدهی کشاورزان پرداخت می شود، تصریح کرد: این تأخیر منجر به دپوی حدود ۶۰۰ تا ۶۵۰ هزار تن شکر در انبارها شده است، که اگر هم اکنون وارد بازار شود، عرضه و تقاضا را دچار مشکل می کند و بازار آشفته می شود چون قیمت به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد.
دانایی درباره امکان صادرات محصولات و پرداخت مطالبات کشاورزان، تصریح کرد: امکان صادرات برای شکر داخلی وجود ندارد، چون قیمت تمام‌شده چغندرقند داخلی بالاتر از خارج کشور است به عنوان نمونه هم اکنون در اروپا چغندر را ۲۶ یورو در هر تن خریداری می‌کنند، اما این محصول را ما ۷۵ یورو در هر تن از کشاورز داخلی خریداری می‌کنیم؛ این باعث می‌شود قیمت شکر ما از متوسط جهانی بالاتر برود، بنابراین امکان صادرات وجود ندارد.
دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر ایران با بیان اینکه در چهار سال اخیر هر ساله میزان تولید افزایش پیدا کرده است، گفت: در سال ۹۲ میزان تولید شکر در کشور به یک میلیون و ۱۰۰ هزار تن رسیده بود که سال گذشته این عدد به یک میلیون و ۶۴۳ هزارتن رسید؛ یعنی حدود ۵۰ درصد رشد تولید رقم خورده است.
دانایی افزود: در سال جاری نیز تولید شکر به حدود یک میلیون و ۷۰۰ تا یک میلیون و ۸۰۰ هزارتن تولید خواهد رسید که یکی از دلایل افزایش تولید خوش‌حسابی کارخانه‌ها با کشاورزان بوده است.
دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر در اینباره توضیح داد: کارخانه ها و کشاورزان سال‌های طولانی با یکدیگر کار کرده‌اند و رابطه خاصی میان آنها ایجاد شده است، به طوریکه شاید بتوان گفت تنها محصولی که کشاورز می‌داند با چه قیمتی و در چه زمان مناسبی تحویل بدهد و از آن طرف چیزی روی دست تولید‌کننده نمی‌ماند، چغندر است.
وی در بخش پایانی گفتگو تصریح کرد: اینکه هــمیــشه کشاورزان چغندر از شرایط کشت و زرع و درآمد خود راضی بودند، نباید تحت شعاع قرار بگیرد که متأسفانه شرایط امسال اجازه نداد رویه سابق ادامه پیدا کند.
دیدگاهتان را بنویسید