×

موج دوم بهار عربی؟

  • کد نوشته: 106564
  • ۲۵ فروردین ۱۳۹۸
  • ۰
  • یک روزنامه فرانسوی در گزارشی از آغاز موج دوم بهار عربی همزمان با اعتراضات در الجزایر و سودان خبر داد.

    موج دوم بهار عربی؟
  • به گزارش پایگاه خبری بااقتصاد، روزنامه فرانسوی ‘اووست فرانس’ با اشاره به تحولات اخیر در کشورهای عربی حوزه شمال آفریقا نوشت: برخی ناظران می گویند که وارد چرخه مشابه سال ۲۰۱۱ می شویم، هنگامی که واژه ‘بهار عربی’ بر زبان ها تکرار می شد.


    ‘لوران مرشان’ (Laurent Marchand) نویسنده روزنامه فرانسوی ‘اووست فرانس’ در تحلیلی با عنوان ‘درخواست آزادی’، به رویدادها و اتفاق های اخیر در الجزایر، لیبی و سودان اشاره کرده و نوشته است: میلیون ها تظاهر کننده در خیابان، دیکتاتورها را مجبور به ترک قدرت می کنند. این روند در سودان و الجزایر در حال اجرا است.

    این امر بدنبال تظاهرات مهم در مراکش در ماه های اخیر رخ داده است.

    این روزنامه نگار با مقایسه اتفاق های سال ۲۰۱۱ با آنچه اکنون در لیبی، سودان و الجزایر در حال رخ دادن است، نوشت: اگر هشت سال پیش بود، قیام مردمی در اکثر کشورهای عربی، منجر به عقب نشینی تلخ و خونین می شد.

    هرج و مرج، سوریه، لیبی و یمن را نابود کرده است. تروریسم نظامی در مصر ‘السیسی’ حتی بیشتر از زمانی است که تحت کنترل ‘حسنی مبارک’ بود.

    فقط در تونس، تا حدودی به طور کامل از منطق رژیم گذشته پیروی نمی شود.



     ایجاد یک دمکراسی 

    این روزنامه نگار فرانسوی افزود: با این حال، حضور خیابانی برای انتقال سیاسی از یک رژیم اساسا’ فاسد به یک دولت دموکراتیک قانونی کافی نیست. این همان چیزی که مخاطره می آفریند. چگونه یک دموکراسی ایجاد کنیم؟ چگونه می توان از مرحله اعتراض و خشم به سمت ساختن جامعه ای بر پایه قانون، تضمین آزادی کامل و احترام به تنوع سیاسی و فرهنگی حرکت کرد؟ 

    چالش امروز برای الجزایر، یافتن راهی نوآورانه برای اطمینان از این است که خواسته ها برای ایجاد تغییر در این کشور مصادره نشود. 

    این امر ویژه دشوار است زیرا چالش دموکراتیک همیشه در سطوح سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انجام می شود.

    لوران مرشاد با اشاره به ایجاد اکوسیستم فساد دولتی در الجزایر افزود: تغییر یک فرد برای تغییر سیستم کافی نیست. استعفای بوتفلیقه تنها یک قدم است. ضروری بود، اما ناکافی است.

    پایگاه خبری ‘اطلس اینفو’ نیز در مطلبی با عنوان ‘اوضاع بد برای ارتش های عرب’ به قلم ‘مصطفی توسا’ نوشت: با مروری بر اخبار رویدادهایی که در جهان عرب اتفاق می افتد، واضح است که ارتش در برخی کشورها روند بسیار بدی را پشت سر می گذارد. حضور آنها در قدرت و اثربخشی آنها مورد پرسش قرار گرفته و رهبری آنها در قدرت به لحاظ سیاسی به چالش کشیده شده است.

    در الجزایر، مردم می خواهند که ارتش به سربازخانه های خود بازگردد و از سیاست کناره گیری کند.

    مردم خواهان رساندن قدرت به دست غیر نظامی ها هستند. 

    در لیبی ‘خلیفه حفتر’ توسط مخالفان او به عنوان مردی یاد می شود که می خواهد رژیم ‘قذافی’ را احیا کند. 

    خلیفه حفتر دیپلماسی خود را در موقعیت شرم آوری قرار داده و این رویکرد تمام تلاش های سازمان ملل متحد برای یافتن یک راه حل سیاسی برای بحران لیبی را از بین می برد.

    عبدالفتاح السیسی به عنوان فردی شناخته شده که ارتش مصر را در سیاست و اقتصاد کشور مستقر کرده است.

    نویسنده این تحلیل معتقد است که در نگاه برخی تحلیلگران، این اتفاق ها به عنوان موج دوم ‘بهار عربی’ توصیف شده و روشن است که دستگاه های نظامی مسئول فلج سازی سیاسی و سوءمدیریت اقتصادی است که این امر از سوی برخی کشورها محکوم می شود.

    واژه بهار عربی به انقلاب ها و خیزش های مردمی اطلاق می شود که از سال ۲۰۱۱ میلادی آغاز و منجر به سقوط چند دیکتاتور از جمله ‘زین العابدین بن علی’ رییس جمهوری تونس، ‘حسنی مبارک’ رییس جمهوری مصر، ‘معمر قذافی’ رهبر لیبی و ‘علی عبدالله صالح’ رییس جمهوری یمن از قدرت شد.

    نسیم بهار عربی در بحرین، اردن و تا حدودی در عربستان نیز وزید اما خیزش های مردمی در این کشورها بدست عمال حکومتی سرکوب شد.

    رهبر معظم انقلاب با تحلیل ماهیت این قیام‌ها مبنی بر اینکه مردم این کشورها بدنبال تحقق خواسته‌های خود بر اساس اسلام هستند و مبنای حرکت خود را اسلام قرار داده‌اند، ‘بیداری اسلامی’ نامیدند.


    منبع: ایرنا 

    برچسب ها

    اخبار مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *