به گزارش پایگاه خبری بااقتصاد، شرکت بهمن دیزل تولید کننده انواع کامیونت می‌باشد. سرمایه این شرکت ۱۰۰ میلیارد تومان و دارایی شرکت ۷۴۵ میلیارد تومان می‌باشد که بخش اصلی دارایی شرکت را موجودی مواد و کالا تشکیل می‌دهد. درآمد شرکت‌های خودروساز در سال ۹۷ به دلیل کاهش تولید و کاهش فروش، کاهش یافته است که شرکت بهمن دیزل نیز در چنین وضعیتی قرار دارد. بهمن دیزل در سال ۹۷ تعداد دو هزار و ۱۶۱ دستگاه تولید کرده است، نرخ فروش دستگاه‌های تولیدی بهمن دیزل توسط سازمان حمایت تعیین می‌شود. بنابراین بهمن دیزل با فروش دو هزار دستگاه خودرو به نرخ مصوب سازمان حمایت، توانسته مبلغ ۴۶۱ میلیارد تومان درآمد بسازد. بهای تمام شده درآمدهای عملیاتی بهمن دیزل ۲۷۷ میلیارد تومان می‌باشد. بنابراین با توجه به کاهش درآمدهای شرکت سود عملیاتی شرکت به ۱۲۶ میلیارد تومان رسیده است.
خدیزل در سال ۹۶ مبلغ ۶۳۲ میلیارد تومان درآمد داشته است که در سال ۹۷ با کاهش ۲۷ درصدی، به ۴۶۱ میلیارد تومان رسیده است. مقدار تولید خدیزل در سال ۹۷ کاهش یافته است. تعداد فروش خدیزل از چهار هزار و ۹۲۹ دستگاه در سال ۹۶ به دو هزار ۱۶۱ دستگاه در سال ۹۷ رسیده است. این موضوع موجب کاهش درآمد عملیاتی شرکت و کاهش بهای تمام شده درامدهای عملیاتی شده است و در نتیجه شاهد کاهش ۴درصدی سود عملیاتی و کاهش ۲۲ درصدی سود خالص خدیزل بوده‌ایم. اما نکته مثبت در عملکرد خدیزل افزایش حاشیه سود شرکت می‌باشد.
حاشیه سود خدیزل افزایش یافت
حاشیه سود عملیاتی خدیزل از ۲۱ درصد به ۲۷ درصد افزایش یافته است و حاشیه سود خالص شرکت از ۱۴ درصد به ۱۵ درصد رشد کرده است. این موضوع بیان می‌کند بهای تمام شده محصولات به درآمد شرکت غلبه نکرده و موجب افزایش حاشیه سود شرکت شده است.
مقایسه سود خالص هر سهم خدیزل نشان می‌دهد علی‌رغم کاهش سود هر سهم خدیزل از ۹۱۸ ریال در سال ۹۶ به ۷۱۵ ریال در سال ۹۷، خدیزل موفق شده است در سال پرالتهاب خودرویی سود خالص برای هر سهم شناسایی کند.
پیش بینی درآمد ۶۴۸ میلیارد تومانی برای سال ۹۸
تعداد فروش خدیزل از چهار هزار و ۹۲۹ دستگاه در سال ۹۶ به دو هزار و ۱۶۱ دستگاه در سال ۹۷ رسیده است، اما شرکت در برآورد سال ۹۸، تعداد فروش محصولات خود را دو هزار و ۳۰۰ دستگاه در نظر گرفته است که بهای تمام شده را ۵۱۹ میلیارد تومان و درآمد عملیاتی حاصل از آن را ۶۴۸ میلیارد تومان پیش بینی کرده است. براساس پیش‌بینی‌های شرکت، بهای تمام شده محصولات افزایشی بوده چراکه نوسانات نرخ ارز و عدم تخصیص ارز مبادله ای (تک نرخی شدن ارز) و وجود تحریم های پیش رو، افزایش قیمت مواد اولیه خارجی و افزایش۷۰درصدی مواد اولیه داخلی، قابل پیش بینی است، که این امر موجب کاهش سود شرکت خواهد شد. همچنین قیمت گذاری محصولات در حاشیه قیمت بازار و همچنین متناسب با قیمت برندهای موجود در بازار می باشد که می‌تواند افزایش بهای تمام شده را جبران نماید.
دیدگاهتان را بنویسید