به گزارش پایگاه خبری با اقتصاد، صورت های مالی چند شرکت فعال در عرصه کاشی و سرامیک نشان دهنده زیان های متوالی و عدم تحقق پیش بینی ها می باشد. برای نمونه رقم سود ۶۳ میلیون تومانی دوره قبل شرکت تولیدی کاشی تکسرام به زیان ۹۳۲ میلیون تومانی در ۶ ماهه ابتدایی سال ۹۶ تبدیل شده است، صورت های مالی ۹ ماهه منتهی به ۳۰ آذر ۹۶ شرکت تولیدی گرانیت بهسرام نشان می دهد زیان ۳۴ میلیارد تومانی دوره قبل افزایش ۲۶ درصدی داشته و به ۴۲ میلیارد تومان رسیده یعنی ۶ برابر کل سرمایه ثبتی شرکت، زیان به بار آورده است، صورت های ۹ ماهه تا پایان آذر سال جاری شرکت کاشی و سرامیک حافظ نیز زیان ۳ برابری به نسبت سرمایه را با رقم ۵۱ میلیارد تومان نشان می دهد که در دوره قبل ۳۶ میلیارد تومان بوده است.
دبیر انجمن کاشی و سرامیک ایران در بیست و چهارمین نمایشگاه بین الملی کاشی و سرامیک که در پایان دی ماه برگزار شد، اعلام داشت: با توجه به شرایط فعلی بازار و رکود حاکم بر صنعت ساخت و ساز ایران چند سالی است صنعت کاشی و سرامیک دچار مشکل شده و واحدهای تولیدی شرایط خوبی را تجربه نمی کنند و دور از واقعیت نیست اگر بگوییم حیات اقتصادی و تولیدی این کارخانه ها به مخاطره افتاده و ادامه روند فعلی می تواند آینده ای نگران کننده برای این صنعت به ارمغان آورد.
صورت های مالی نشان دهنده تولیداتی است که بدون خریدار باقی می مانند و عاقبت آن ها دپو شدن در انبار است. می توان به فکر کاهش ظرفیت تولید برای ادامه حیات این صنعت بود اما این رویه باعث می شود تولیدکنندگان در خط زیان حرکت کرده و در طولانی مدت مشکلات عمده تری را تجربه کنند.
اگر شرکت ها خواستار ادامه دادن به روند فعلی برای تولیدات باشند بایستی صادرات را در برنامه های خود بگنجانند، موضوعی که تا چند سال گذشته به خوبی انجام می گرفت و جزء عوامل رونق اقتصادی این صنعت محسوب می شد؛ اما بعد از اعمال تحریم ها موانعی بر سر راه قرار گرفت که در پسا برجام نیز آن طور که انتظار می رفت به وضعیت مطلوب سابق برنگشت و محصولات دپو شده همانند سابق وارد خط صادرات نشدند. در دوران رونق،مصرف داخلی ۳۷۰ میلیون متر مربع و میزان صادرات ۱۰۰ میلیون متر مربع بود، از شرایط بد زمان تحریم که بگذریم در سال ۹۴ (پسا برجام) ۱۱۴ میلیون متر مربع صادرات گزارش شده که در سال گذشته به ۱۲۴ میلیون متر مربع رسیده، علاوه بر کوچک بودن رقم صادرات نکته حائز اهمیت این است که بیشترین میزان این صادرات نیز به کشورهای همسایه بوده است.
در سال جاری حتی شاهد ورشکستگی و تعطیلی کارخانه چینی ایران که با نماد معاملاتی ” کچینی” در بورس فعالیت می کرد نیز بودیم.
ادامه این روند می تواند تهدید بزرگی برای فعالان عرصه کاشی و سرامیک محسوب شود و آن ها را یکی پس از دیگری به ورطه نابودی کشاند؛ امید است با توجه به رونق گرفتن صنعت ساخت و ساز شاهد رشد دوباره آن ها باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید