حمید حسینی با اشاره به برنامه تعهد ارزی صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی و تاثیر آن بر روند صادرات ، اعلام کرد: در شرایط فعلی هیچ فعالیت اقتصادی و تولیدی با سرمایه‌گذاری در حوزه بالادست از نظر سرعت بازگشت سرمایه و تاثیر بر تولید ناخالص ملی قابلیت رقابت ندارد اما در حوزه پایین‌دست و با وجود حضور روز افزون بخش خصوصی در ۲۰ سال اخیر، محدودیت‌ها و موانعی وجود دارد که نه تنها مشوق و تسهیل کننده نبوده بلکه محدود کننده است.
بنابراین صادرات این بخش به علت لغو معافیت مالیاتی و تحمیل عوارض تحت عنوان ماده خام و نیمه خام، قدرت رقابت را از دست داده و تراز تجاری منفی غیر نفتی ایران به ۱۰ میلیارد دلار در هفت ماه رسید.
وضع عوارض و اجبار صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمی به بازگشت ارز صادراتی با نرخ نیمایی باعث کاهش ارزشی و وزنی بسیاری از اقلام صادراتی شده که نگران‌کننده است.
بطور مثال طی ۷ ماه سال جاری ارزش صادرات فرآورده‌های روغنی ۳۹ درصد، فرآورده‌های پارافینی ۱۵درصد، گاز مایع ۱۴ درصد، متانول ۱۸درصد، اوره ۴۳ درصد، پلیمرها ۳۵ درصد، اروماتیک‌ها ۴۸ درصد و گوگرد ۶۸ درصد کاهش یافت و احتمال اینکه مجموع صادرات فرآورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمی به ۲۵ میلیارد دلار سال گذشته نرسد، وجود دارد.
بنابراین انتظار می رود دولت در سیاست بازگشت ارز صادراتی تجدید نظر کند تا صادرکنندگان قادر باشند از همه روش‌های سنتی مانند واردات در مقابل صادرات، واگذاری کوتاژ به واردکننده، فروش به تالار ارزی و واردات طلا استفاده کنند و از جیب صادرکننده به واردکننده یارانه پرداخت نشود.
دو عامل افزایش آلودگی هوا و کمبود گاز
متاسفانه با نزدیک شدن به فصل زمستان، آلایندگی شهرهای بزرگ و قطع گاز شرکت های بزرگ پتروشیمی و فولادی افزایش یافته که ریشه در تحریم‌ها و فقدان سرمایه‌گذاری در حوزه بالادست نفت و گاز دارد.
هرچند طبق اعلام وزارت نفت ۳۰ میلیون متر مکعب به تولید گاز افزوده شده ولی ناترازی گاز در زمستان حدود ۳۰۰ میلیون متر مکعب است و تنها با راه اندازی کامل فاز ۱۱ و میدان گازی کیش می‌توان ناترازی را تا حدودی جبران کرد.
دیدگاهتان را بنویسید