دیلان ویلیامز معاون رئیس مرکز سیاست بین الملل در امور دولت طی این مقاله فروپاشی تدریجی توافق هسته ای ایران موسوم به برجام که در پی خروج یکجانبه دونالد ترامپ، رییس جمهوری سابق آمریکا صورت گرفت را مسبب خسارات همه جانبه، هم برای ایالات متحده و هم برای امنیت خاورمیانه عنوان کرد.
نویسنده در ادامه افزود: جو بایدن، رییس جمهوری آمریکا در اوایل دولتش این فرصت را داشت تا برجام را دوباره احیا کند. بسیاری از کارشناسان به او توصیه کردند که فوراً خروج فاجعه‌بار ترامپ از توافق را لغو و تنش‌ها با ایران را از طریق دیپلماتیک کاهش دهد. این در حالی بود که وی به عنوان نامزد انتخاباتی سال ۲۰۲۰، صریحاً قول داده بود که این کار را انجام خواهد داد.
در بخشی از این تحلیل آمده است: با این حال، دولت بایدن پس از روی کار آمدن، دیپلماسی با ایران را به تعویق انداخت و در بسیاری از موارد رویکردهای فاجعه بار سلف خود را ادامه داده و حتی آن ها را گسترش داد. تحریم‌های اعمال شده از سوی ترامپ در نقض توافق هسته ای ایران نه تنها در دولت بایدن باقی ماند، بلکه افزایش پیدا کرد.
ویلیامز، انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور بعدی ایران را دریچه‌ای دیگر برای یک توافق جدید با ایران و مجالی برای بازگرداندن برخی از حیاتی‌ترین اجزای برجام عنوان کرده و نوشت: پزشکیان، یکی از حامیان توافق ایران در سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود و صراحتاً درهای دیپلماسی را برای احیای توافق هسته‌ای ایران در ازای لغو تحریم‌های ضد ایرانی باز کرده است. این به جو بایدن فرصتی پیش‌بینی نشده و در عین حال زمان‌بندی شده می دهد تا برای پیشبرد امنیت ایالات متحده و خاورمیانه، در زمان باقی مانده تا پایان دوره ریاست جمهوری خود به کاهش تنش بین دو کشور، بپردازد.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: مزایای احیای دیپلماسی به طور ویژه زمانی آشکار می شود که بدانیم حفظ و گسترش سیاست فاجعه بار «فشار حداکثری» ترامپ در مورد تحریم های فزاینده علیه ایران، نتوانست مانع از پیشرفت های هسته ای ایران شود. از سوی دیگر، تجدید رویکرد دیپلماتیک در پرونده هسته ای ایران و حتی موضوعات فراتر از آن راهی برای دوری از تشدید تنش در میان درگیری های متعدد اما مرتبط در خاورمیانه را فراهم می کند.
نویسنده روشن شدن مزایای دیپلماسی نسبت به تداوم تشدید تنش با ایران را روزنه ای برای ملاحظات سیاسی کامالا هریس، معاون رئیس جمهوری آمریکا و نامزد احتمالی دموکرات ها در انتخابات پیش روی این کشور عنوان کرده و نوشت: برجام در بدو پیدایش مورد حمایت اکثریت آمریکایی ها قرار گرفت و حتی زمانی که ترامپ از این توافق خارج شد، محبوبیت بیشتری پیدا کرد. خروج ترامپ از این توافق توسط کمتر از ۱ نفر از هر ۳ آمریکایی حمایت شد. نظرسنجی که توسط شورای روابط عمومی شیکاگو در سپتامبر گذشته انجام شد، نشان دهنده حمایت بالای آمریکایی ها برای تجدید تعامل ایران بود. بر اساس این مطالعه، ۶۳ درصد از آمریکایی ها، از جمله ۵۵ درصد جمهوری خواهان، موافق مشاکت ایالات متحده با ایران در توافقی بودند که در ازای حداقل یک دهه محدودیت های سخت بر برنامه هسته ای ایران، برخی تحریم ها علیه ایران لغو شود. همان مطالعه نشان داد که ۷۲ درصد از آمریکایی ها – از جمله ۷۶ درصد از دموکرات ها، ۷۴ درصد از مستقل ها و ۶۵ درصد از جمهوری خواهان – از مذاکرات مستقیم بین ایالات متحده و ایران حمایت می کنند. با توجه به انتخابات پیش روی ریاست جمهوری در آمریکا، این اعداد تایید قوی افکار عمومی آمریکا از این موضوع در مقایسه با هر سیاست دیگری است.
ویلیامز بزرگترین مانع، برای بازگرداندن توافق هسته ای ایران را عدم اطمینان ایران و بقیه جهان از توافق حاصل شده احتمالی یا پیشرفت در مذاکرات انجام شده در دوره ریاست جمهوری بایدن، در صورت بازگشت مجدد ترامپ به قدرت عنوان کرده و افزود: هرچند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بر اساس دستیابی به توافق با ایران پیش نخواهد رفت، اما پیگیری و نهایی شدن این توافق در ماه‌های آینده به ایجاد انگیزه و پرشورتر شدن انتخاب پیش رو، به ویژه در میان مستقل‌ها و دموکرات‌هایی که طرفدار این توافق بودند، کمک می کند.
این مقاله در پایان افزود: با توجه به اینکه دولت بایدن در خاورمیانه نسبت به سایر بخش های کارنامه خود به دستاوردهای کمتری دست یافته، احیای برجام، فرصتی برای نشان دادن تلاش دولت بایدن در ارتقای امنیت و تنش زدایی در منطقه است که هدر دادن آن عاقلانه نیست.
دیدگاهتان را بنویسید