به گزارش پایگاه خبری بااقتصاد، سال گذشته تیم شهرداری تبریز در رقابتهای سرکل کبدی جام باشگاه های آسیا در پاکستان موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی شد و فدراسیون تصمیم گرفت تا این تیم را که شیرازه اصلی آن اعم از سرمربی تا بسیاری از بازیکنان از اعضای تیم ملی هستند راهی یک کاپ جهانی کبدی در ملبورن استرالیا شود.
این رقابتها از ۲۸ فروردین ماه در ملبورن استرالیا برگزار شد که تیم شهرداری تبریز در بین تیم های حاضر از کشورهای هند، پاکستان، نیوزلند، آمریکا، کانادا و استرالیا پنجم شد. اعضای تیم روز پنجشنبه به تهران بازگشتند در حالیکه دو بازیکن ملی پوش حاضر در تیم امیر دهقانی و مجتبی شادکام همراه تیم نبودند.
از یک سو شنیده شده که این دو بازیکن از طریق یک مربی هندی برای حضور در یک باشگاه استرالیایی انتخاب شده اند و از سویی دیگر این نفرات از این فرصت برای ماندن در این کشور و گرفتن پناهندگی استفاده می کنند. این در حالی است که مجموعه فدراسیون اطلاعات کاملی از شرایط این دو بازیکن نداشته و اصرار بر این دارد که این نفرات یا در تست باشگاهی قبول شده و در استرالیا می مانند یا اینکه به ایران باز می گردند.
عباس خواجه اورسجی رئیس فدراسیون کبدی کشورمان در این خصوص به سئوالات خبرنگار مهر به این صورت پاسخ داد:
– ماجرای ماندن دو بازیکن کبدی ایران در استرالیا چیست؟
– خواجه اورسجی: دو نفر از بازیکنان تیم شهرداری تبریز برای حضور در لیگ انتخاب شده اند. البته این نفرات ویزا دارند و مشکلی از این بابت وجود ندارد. قرار است برای لیگ های جهانی انتخاب شوند.
– آیا قرار است این نفرات برای یک باشگاه انتخاب شوند یا برای تشکیل یک تیم جهانی؟
– یک باشگاه است از هندوستان!
– اگر باشگاه هندوستانی نفرات تیم ما را انتخاب کرده است، چرا آنها در استرالیا مانده اند؟ شنیده ایم این دو ملی پوش دنبال کار پناهندگی هستند.
– نه … نه …
– یعنی می گویید بازیکنان کبدی ایران دنبال پناهندگی نیستند؟
– خیر.
– یعنی این دو بازیکن به ایران بر می گردند؟
– بله!
– حتما می دانید که این دو نفر ملی پوش هم هستند؟
– بله، بله. نه بابا آنها بر می گردند!
– آیا با آنها در تماس بوده اید که مطلع شوید چه کار می کنند؟
– احتمالا در سه چهار روز آینده وضعیتشان مشخص می شود. بحث ماندنشان برای لیگ یا بازگشت.
– این دو بازیکن تست می دهند و بر می گردند؟
بله، بر می گردند.
شما اطمینان دارید که بحث پناهندگی نیست؟
– نه؛ نه خواهش می کنم در اینباره صحبت نکنید.
– اما شنیده ایم که این دو بازیکن دنبال کارهای پناهندگی هستند؟
– خیر مثل این است که بگویید می خواهم فردا بمیرم! من هنوز نمرده ام چطور می خواهید بگویید من مرده ام! زود است بخواهیم در اینباره صحبت کنیم؛ باید ۱۵ یا ۲۰ روز بگذرد!
منبع: مهر
دیدگاهتان را بنویسید