بازار کامودیتی در هفته گذشته روزهای عجیبی را پشت سر گذاشت، گویا نوسان‌گیری ترامپ از بازارها شدت گرفته است. پس از رشد چشم‌گیر و سریع قیمت آلومینیوم به بالای ۲۷۰۰ دلار، ترامپ تصمیم گرفت که تحریم‌ها را نسبت به این شرکت کاهش دهد و تنها با قطع مراودات این شرکت با آمریکا، معاملات آن با سایر کشورها بلامانع بماند؛ در پی این تصمیم، قیمت آلومینیوم در چند ساعت ۱۰ درصد کاهش یافت و سهام شرکت «روسال» ۱۳ درصد صعود کرد!
علاوه بر این، با رشد شاخص دلار نیز قیمت نیکل از ۱۷ هزار به ۱۴ هزار دلار بازگشت. سنگ‌آهن نیز با بهبود تقاضا در بنادر چین و کاهش تولیدات برزیل اندکی از سقوط قیمتی خود را جبران کرد.
در شماره قبلی «سهامدار» اشاره شد که در حال حاضر مباحث سیاسی و تحریم‌های اقتصادی، جنگ‌های تجاری و تنش‌های بین‌المللی مهم‌ترین علل نوسانات است که روند طبیعی تغییرات عرضه و تقاضا را بیشتر از گذشته تحت تاثیر قرار داده‌اند، نظیر آنچه در خصوص آلومینیوم مشاهده شد. در این شرایط پر نوسان، پیش‌بینی قیمت و روند طبیعی عرضه و تقاضا دشوار می‌شود و خطای نظرات کارشناسی بالا می‌رود؛ با این وجود متغیرهای کلیدی برای کامودیتی‌های فلزی و معدنی نیز نکاتی را گوشزد می‌کنند:
با بهبود آمار اقتصادی آمریکا و گمان بر افزایش نرخ بهره، شاخص دلار ممکن است در کوتاه‌مدت(یکی، دو ماهه آینده) روند افزایشی به خود گرفته و بر قیمت فشار قابل توجه وارد کند. اکنون بار دیگر این شاخص به ۹۰ واحد بازگشته است. از این ناحیه قیمت‌های جهانی انواع کامودیتی‌ها هم در حوزه فلزات و هم در حوزه پتروشیمی تهدید می‌شود و این موضوع را می‌توان به عنوان نکته منفی کوتاه‌مدت در نظر داشت.
نکته قابل تامل دیگر، رشد سریع شاخص بالتیک در طول یک هفته بوده است؛ به گونه‌ای که این شاخص از عدد ۱۰۲۰ واحد به ۱۲۸۴ واحد تنها در طول یک هفته رسید و این موضوع نشان از تقاضای بالای کشتی فله‌بر خشک برای بازه ۲ تا ۳ ماه آینده دارد؛ این موضوع در صورت تداوم، خبر مثبتی به برای کامودیتی‌ها در میان مدت صادر می‌کند.
آمارهای مثبت رشد اقتصادی چین در سه ماهه اول ۲۰۱۷ خبر اقتصادی بعدی بود؛ برخلاف تصور عامه در اقتصاد ایران که هر رشد بالایی را مطلوب می‌بیند، این موضوع تا حدودی موجب نگرانی سران چین شده است. رشد اقتصادی هدف‌گذاری شده ۶.۵ بوده در حالی که به نظر می‌آید رشد ۶.۸ یا ۶.۹ برای سال ۲۰۱۸ محقق شود که با توجه به زیرساخت‌های مورد نیاز برای تداوم این رشد و نیاز بیشتر به تزریق نقدینگی در روند بلند‌مدت، خطر رشد حبابی تقاضا و نیز ایجاد رکود در بلند‌مدت را بالا می‌برد؛ از این رو، دولت چین قصد اتخاذ سیاست‌های انقباضی را دارد تا مانع از رشد شاخص‌های تورم CPI و PPI شود که خبر خوبی برای کامودیتی‌ها نیست و کیفیت اجرای آن در میان‌مدت ممکن است آثار مطلوبی را بر تقاضای چین نداشته باشد.
امین امیری، کارشناس سرمایه‌گذاری شرکت سامان مجد
دیدگاهتان را بنویسید