به گزارش پایگاه خبری با اقتصاد، محمدمهدی رضوانی مدیرعامل “صندوق پژوهش فناوری ایده‌آل صنعت امروز”، با اشاره به اینکه استارتآپهای فن‌آوری محور دارای ۴ رکن اصلی ایده‌پرداز، طراح گرافیست، فنی-برنامه نویسی و سرمایه‌گذار یا شتاب دهنده است، افزود: سرمایه‌گذاران استارتآپ به دو دسته تقسیم‌بندی می‌شوند، دسته اول شتاب دهنده‌های مالی (Accelerator ) که نمونه آن در ایران انگشت شمار است و دسته دوم صندوق‌های پژوهش فناوری یا صندوق‌های جسورانه بورسی که جهت تامین مالی استارتآپها فعالیت می‌کنند. فعالیت صندوق‌های جسورانه انتقال دانش در کنار تامین مالی است و در تمام دنیا این صندوق‌ها دو فعالیت را همزمان انجام می‌هند.
این فعال حوزه استارتآپ با تاکید بر فعالیت این صندوق‌ها جهت رفع نیازهای یک جامعه، بیان کرد: فین‌تک‌هایی مانند اسنپ، تپسی و دیجی کالا ایده‌هایی بودند که بر مبنای رفع یک نیاز جامعه ایجاد شده‌اند. اما نکته مهم‌تر این است که چه مدل کسب وکاری برای یک ایده خلق شود تا بتواند به درآمدزایی برسد؛ این کاری است که صندوق‌های پژوهش و فناوری و در مدل بزرگتر آن صندوق‌های جسورانه آن را بر عهده می‌گیرند.
رضوانی درمورد شرایط کنونی صندوق‌های پژوهش و فناوری ادامه داد: این صندوق‌ها به دلیل سرمایه پایین که معمولاً زیر ۳ میلیارد تومان است، نمی‌توانند از استارت آپ‌های بزرگ حمایت مالی کنند و فقط می‌توانند از استارتآپهای حوزه خدمات، در زمانی که هزینه مورد نیاز آنها کمتر از مقدار سرمایه و صندوق‌ها باشد، حمایت کنند.
وی افزود: اگر نیاز به تامین مالی استارتآپها بیشتر از میزان یاد شده باشد، باید به سمت سازوکار صندوق‌های جسورانه بورسی حرکت کرد؛ حداقل سرمایه ثبتی جسورانه بورسی، ۱۰میلیارد تومان است و ریسک‌پذیری پذیره‌نویسان یا سهامداران این صندوق‌ها بیشتر است. بنابراین با توجه به ریسک‌پذیری این نوع صندوق‌ها، برای تاسیس و شتاب دادن به استارت آپ‌های بزرگ بسیار مناسب است.
مدیرعامل صندوق پژوهش فناوری ایده‌آل صنعت، با مثبت ارزیابی کردن ایجاد صندوق‌های جسورانه بورسی این اقدام را در ایران یک پدیده جدید عنوان و مطرح کرد: در حال حاضر ۲ صندوق از این نوع در بورس تهران در حال فعالیت است و ۲ صندوق دیگر در حال طی فرایندهای نهایی ایجاد و تامین مالی در بورس هستند.
رضوانی مهمترین موضوع مرتبط با این نوع صندوق‌ها را مشارکت‌کنندگان و خریداران واحدهای صندوق جسورانه دانست و اظهار کرد: سهامداران این نوع از صندوق‌ها باید آگاه باشند که در حال مشارکت در فعالیتی با ریسک بالا و جسورانه هستند و بر این اساس، میزان ریسک و بازدهی آنها به مراتب بالا بوده و اصلی‌ترین فعالیت آنها تامین مالی استارتآپها و ایده های فناورانه است.
وی در پاسخ به این پرسش که برای جذب شرکت‌های استارت آپی برای تامین مالی از طریق بازار سرمایه و ابزارهای آن چه راهکاری را پیشنهاد می‌کنید، گفت: با توجه به اینکه مدل کسب و کار استارتآپ با کسب و کارهای سنتی متفاوت است؛ در درجه اول توجیه و معرفی کامل یک طرح استارتآپی مهمترین اقدام در جهت تامین مالی آن است.
مدیرعامل “صندوق پژوهش فناوری ایده‌آل صنعت امروز” افزود: در کسب و کارهای سنتی مدل توسعه با طرح و سرمایه‌گذاری طرح اولیه تفاوت چندانی ندارد، اما در طرح‌های استارتآپی (مانند دیجی کالا) ایجاد طرح‌های توسعه، نیاز به ایجاد تحول فناوری جدید با هزینه و روش‌های متفاوت از بافت اولیه کسب و کار دارد. بنابراین معرفی درست و شناساندن آن به سرمایه‌گذاران اولین اقدام جهت جذب سرمایه‌گذار است. همچنین دومین عامل مهم در جذب سرمایه‌گذار، ایجاد طرح‌ها و ایده‌های با رشد بالا است که بتواند سرمایه‌گذاران را در حمایت از طرح و ایده متقاعد کند.
رضوانی تاکید می‌کند، بهترین راه ایجاد فرهنگ سرمایه‌گذاری در طرح‌های استارتآپی ایجاد صندوق‌های جسورانه بورسی است و راه دسترسی استارتآپها به این سرمایه‌ها معرفی موثر آنها است.
به گفته این فعال حوزه استارتآپ، مهمترین نیاز حال حاضر این بخش شناساندن فرهنگ ورود به کسب و کارهای جدید است تا بازار سرمایه با این نوع سرمایه‌گذاری و آینده درخشان آنها آشنا شده و نسبت به حمایت مالی و سرمایه گذاری در این طرح‌ها ترغیب شود.
رضوانی درباره نحوه ارزشگذاری استارتآپها نیز بیان کرد: طرح‌های استارتآپی به دو نوع “اولیه” (طرح هایی که در ابتدای راه تشکیل شخصیت حقوقی و پیاده سازی طرح وایده هستند) و ” ثانویه” (طرح های استارتآپی که قبلاً به بهره برداری رسیده اند و فعالیت داشته اند)، تقسیم بندی می‌شوند و ۴ عامل در ارزشگذاری آنها موثر است. اولین عامل مهم “جذب و معرفی” مناسب به سرمایه‌گذار است که در قیمت‌گذاری طرح بسیار موثر است. دومین عامل “شهرت ” است؛ به طوری که استارت‌آپ‌هایی که توسط افراد موفق و شناخته شده در این حوزه معرفی می‌شوند، قیمت‌گذاری بالایی دارند.
این کارشناس‌ارشد حوزه استارتآپها سومین عامل ارزشگذاری استارتآپها را “درآمد” عنوان کرد و افزود: ابتدا باید مشخص شود که با سرمایه‌گذاری اولیه در یک طرح استارتآپی چه میزان درآمد ایجاد خواهد شد و بعد از چه مدت به این درآمدزایی خواهد رسید.
رضوانی آخرین و مهمترین عامل موثر در ارزشگذاری یک استارت آپ را “رشد استارتآپ” عنوان و اظهار کرد: میزان بزرگ شدن و نفوذ استارت آپ در بازار موثر است و این عامل با کسب و کارهای سنتی قابل مقایسه نیست. امروز در دنیا رشد استاندارد استارتآپ ها ایجاد درآمد ۱۰ برابر نسبت به روز اول، در مدت ۱۸ ماه و این معیار استاندارد برای رشد درآمد استات آپ ها است.
وی در پایان “توسعه پذیری” و ” مقیاس‌گریزی” را به عنوان دو ویژگی اصلی استارتآپها دانست ومطرح کرد: یکی از دلایل اصلی رشد بدون حد و مرز و فعالیت استارت آپ ها ” فضای مجازی” است.
دیدگاهتان را بنویسید