به گزارش پایگاه خبری با اقتصاد، امروزه تجارت اینترنتی تقریباً متکی به واسطه‌های مالی است که به عنوان طرف‌های قابل اعتماد پرداخت‌های الکترونیکی را انجام می‌دهند. اگر چه این سیستم برای اکثریت معاملات با اطمینان کار می‌کند اما همچنان از ضعف درونی و ذاتی یک مدل اعتمادمحور برخوردار است. همچنین از طرف دیگر هزینه بردار بودن این واسطه‌گری باعث شده است که انجام معامله همراه با هزینه باشد و این امر به معاملات کوچک اجازه نمی‌دهد به دلیل پرهزینه بودن از این سیستم استفاده کنند. از طرف دیگر معاملات غیر دو طرفه در این سیستم قابل انجام نیست چرا که واسطه‌های مالی نمی‌توانند از میانجی‌گری معاملات شانه خالی کنند. از طرف دیگر در صورتی که بخواهیم معاملات غیر دو طرفه برای خدمات غیر دو طرفه انجام بدهیم هزینه معامله بسیار بالاتر خواهد رفت. با امکان دو طرفه بودن نیاز به اعتماد در معاملات گسترش پیدا خواهد. تاجران باید از مشتریان خود دور باشند چرا که دادن اطلاعات بیشتر از مورد نیاز به مشتریان در مورد خودشان آنها را آزار می‌دهد. این عدم اطمینانی‌ها در پرداخت‌ها و هزینه‌ها از طریق استفاده از ارز فیزیکی قابل حل است اما هیچ مکانیسمی وجود ندارد که از خلال کانال‌های ارتباطی بدون وجود یک واسطه قابل اعتماد انجام شود. بنابراین در اینجا یک سیستم پرداخت الکترونیکی نیاز است که به جای اعتماد، متکی بر کریپتوگرافی باشد و اجازه دهد که معامله دو طرفه مستقیما و بدون هیچگونه نیازی به شخص ثالث مورد اعتماد انجام شود. معاملاتی که به لحاظ محاسباتی دو طرفه بودن آنها غیرعملی باشد فروشنده را از هرگونه کلاهبرداری حفظ خواهد کرد و نیز مکامیسم‌های نماینده خریدار در این سیستم می‌تواند به آسانی برای محافظت از خریدار طراحی شود.
بیت‌کوین در واقع نوعی پول الکترونیکی همتا به همتای محض است که اجازه می‌دهد پرداخت‌های آنلاین مستقیماً از یک شخص به شخص دیگر بدون هیچ واسطه و یا نهاد مالی انجام گیرد. امضاهای دیجیتالی نیز می‌توانند بعضی مشکلات مربوط به واسطه‌های مالی را حل و فصل کنند اما زمانی که بخواهیم از پرداخت دوباره جلوگیری کنیم در اینجا نیاز به واسطه مالی داریم. اما بیت‌کوین با طراحی یک شبکه پرداخت همتا به همتا نیاز به واسطه مالی را رفع می‌کند. این شبکه معاملات را تا زمان تأیید دو طرف در وضعیت انتظار نگه می‌دارد و زمانی که دو طرف تأیید شدند آن وقت معامله انجام می‌شوند. بیت‌کوین می‌تواند به صورت الکترونیکی برای خریداری هر چیزی مورد استفاده قرار گیرد، به این معنا و در این مورد با دلار و یورو و یا ین شباهتزیادی دارد که آنها نیز به صورت دیجیتالی معامله می‌شوند.
اما مهمترین ویژگی بیت‌کوین که آن را از سایر ارزها مستثنی می‌سازد این است که تمرکززدایی شده است، یعنی هیچ نهاد یا مؤسسه مالی کنترل شبکه بیت‌کوین را در اختیار ندارد. این ویژگی برای بسیاری از مردم کار را راحت می‌کند چرا که این امر بدان معناست که بانک‌های بزرگ کنترل پول آنها را ندارند.
بیت‌کوین به صورت دیجیتالی توسط مردم تولید می‌شود و هر کسی در این راستا می‌تواند به آنها ملحق شود. در واقع بیت‌کوین‌ها به صورت اصولی «استخراج» می‌شوند و از قدرت محاسبه‌ای در یک شبکه توزیعی استفاده میکنند. این شبکه همچنین معاملات را پردازش می‌کند و به صورت مؤثری بیت‌کوین را به یک شبکه خوپرداز تبدیل کرده است.
پروتوکل بیت‌کوین می‌گوید که تنها با وضعیت فعلی ۲۱ میلیون بیت‌کوین قابلیت ساخته شدن دارد اما این بیت‌کوین‌ها قبلیت تبدیل شدن به بخش‌های کوچکتر را نیز دارند که کوچکترین واحد آن یک میلیونوم بیت‌کوین است که به آن «ساتوشی» گفته می‌شود.
ارزهای رسمی بر مبنای طلا و نقره هستند و به صورت نظری این ارزها با طلا قابل معاوضه هستند اما بیت‌کوین تفاوت عمده‌ای با ارزهای رسمی دارد و آن هم اینکه نه بر مبنای طلا و نقره بلکه بر مبنای ریاضیات است. در سراسر جهان افرادی هستند که با استفاده از برنامه‌های نرم‌افزاری از طریق فرمول‌های ریاضی بیت‌کوین می‌سازند. فرمول‌های ریاضی به آسانی برای همه قابل دسترس است و هر کسی می‌تواند آنها چک کند. این نرم‌افزار اوپن سورس است و این به این معناست که همه می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.
ویژگی‌های مهم بیت‌کوین
بیت‌کوین ویژگی‌هایی بسیار مهمی دارد که آن را از ارزهای دولتی جدا می‌کند:
- تمرکززدایی
بیت‌کوین توسط هیچ اقتدار مرکزی هدایت نمی‌شود. هر دستگاهی که بیت‌کوین استخراج می‌کند و معاملات را پردازش می‌کند بخشی از یک شبکه است و این دستگاه‌ها همراه با یکدیگر کار میکنند. این بدین معناست که یک اقتدار مرکزی نمی‌تواند با سیاست‌های پولی اشتباه باعث ایجاد بحران شود و یا اینکه پول مردم را از انها بگیرد دقیقا مانند بانک مرکزی اروپا که در سال ۲۰۱۳ تصمیم گرفت پول‌های مردم قبرس را مسدود کند. حتی اگر شبکه در حالت آفلاین باشد، پول همچنان در جریان است.
- حذف بوروکراسی
بانک‌های رسمی برای باز کردن یک حساب ساده از فرآیند بوروکراتیک پیچیده‌ای استفاده میکنند و این امر برای باز کردن حساب‌های تجاری بسیار پیچیده‌تر است. اما ایجاد یک آدرس بیت‌کوین تنها در چندثانیه انجام می‌شود و شما نه مجبور به پاسخ به سوالی هستید و نه کسی پولی بابت باز کردن حساب از شما می‌گیرد.
- ناشناس بودن
کاربران می‌توانند چندین حساب بیت‌کوین باز کنند بدون اینکه لازم باشد نامی، آدرسی و یا هر گونه اطلاعاتی از انها در دسترس باشد.
- شفافیت
تمامی جزئیات هر معامله‌ای را که در شبکه انجام شده است در یک دفتر عمومی بسیار بزرگی ثبت می‌شود که به آن blockchain گفته می‌شود. این blockchain به ما می‌گوید که اگر شما از یک حساب بیت‌کوین استفاده می‌کنید، هر کسی می‌تواند بداند که چه مقدار بیت‌کوین در ان حساب وجود دارد و البته هیچکس نمی‌داند که این حساب متعلق به چه کسی است. همچنین مزایایی وجود دارد مبنی بر اینکه افراد می‌توانند فقط از یک حساب بیت‌کوینی برای معاملاتشان استفاده نکنند و همه بیت‌کوین‌ها را در یک حساب ذخیره نکنند.
- کارمزد بسیار ناچیز
بانک‌ها برای انتقال حساب‌های بین‌الملی حدود ۱۰ پوند کارمزد دریافت میکنند در حالی که این رقم برای معاملات بیت‌کوین بسیار ناچیز است.
- سرعت
به محض اینکه شبکه بیت‌کوین پرداخت را پردازش کرد به هرکجا و به هر حسابی می‌توان با بیشترین سرعت پول انتقال داد و به سرعت هر چه بیشتری نیز به مقصد می‌رسد.
روش معامله
فرض کنیم شخص الف می‌خواهد تعدادی بیت‌کوین را به شخص ب ارسال کند. این معامله دارای سه نوع اطلاعات است:
- ورودی: آدرس بیت‌کوین فردی که بیت‌کوین‌ها را برای شخص الف ارسال کرده است
- مقدار: مقدار بیت‌کوین‌هایی که الف می‌خواهد برای ب ارسال کند.
- خروجی: آدرس بیت‌کوین شخص ب.
برای ارسال بیت‌کوین از الف به ب دو چیز مور نیاز است: ۱. آدرس بیت‌کوین و یک کلید خصوصی. آدرس بیت‌کوین در ابتدا به صورت تصادفی تولید می‌شود و شامل یک سری حروف و عدد است. کلید خصوصی نیز مانند آدرس از تعدادی حرف و عدد تشکیل شده است اما بر خلاف آدرس که در معرض عموم قرار می‌گیرد، کلیدی خصوصی کاملا پنهان و سیکرت است.
آدرس بیت‌کوین به عنوان یک حساب ذخیره بیت‌کوین کاملاً در معرض عموم قرار دارد و همه از آن آگاه هستند و همه می‌دانند که چه چیزی و چه مقدار در آن بیت‌کوین وجود دارد اما فقط کلید خصوصی است که می‌تواند برای ورود و خروج بیت‌کوین در این آدرس تصمیم بگیرد. زمانی که شخص الف می‌خواهد تعدادی بیت‌کوین برای شخص ب ارسال کند او از کلید خصوصی خود استفاده می‌کند تا پیامی را که شامل ورودی (معاملات که بیت‌کوین‌ها از ان نشأت گرفتهاند)، مقدار و آدرس شخص ب را امضا کند. سپس او از حساب خود، بیت‌کوین‌ها را به شبکه بیت‌کوین گسترده‌تری ارسال می‌کند و در آنجا استخراج‌کنندگان بیت‌کوین (Miners) این معامله را تأیید میکنند و آن را در بلوک معاملاتی قرار می‌دهند و سپس آن را حل و فصل میکنند.
از انجا که استخراج‌کنندگان باید این معامله را تأیید کنند بنابراین گاهی اوقات لازم است که تا پایان فرآیند استخراج برای انجام معامله صبر کنیم که معمولا حدود ۱۰ دقیقه طول می‌کشد.
گام‌های موجود برای راه‌اندازی شبکه در مراحل زیر انجام می‌شود:
- معاملات جدید برای تمامی گره‌ها منتشر می‌شوند
- هر گره‌ای معاملات جدید را در یک بلوک جمع آوری می‌کند
- هر گره‌ای به دنبال یافتن مرحله اثبات کار برای بلوک خود می‌گردد
- زمانی که گره، اثبات کار را انجام داد، بلوک را برای تمامی گره‌ها منتشر می‌کند
- گره‌ها تنها زمانی بلوک‌ها را می‌پذیرند که تمامی معاملات موجود در آن معتبر باشند و قبلاً پرداخت نشده‌اند.
- گره‌ها پذیرش بلوک خود را از طریق کار کردن برای ایجاد بلوک بعدی در زنجیره متجلی میکنند و کد تأیید بلوک پذیرفته شده را به عنوان بلوک قبلی مورد استفاده قرار می‌دهند.
گره‌ها معمولاً به طولانی‌ترین زنجیره توجه میکنند و آن را درست قلمداد میکنند و تلاش میکنند تا ان را گسترش دهند چرا که زنجیره طولانی به معنی تأیید مکعاملات بیشتری است. اگر دو گره نسخه‌های متفاوتی از بلوک بعدی را همزمان منتشر کنند، بعضی گره ها ممکن است هر کدام از آنها را به عنوان اولین مورد دریافت کنند. در این حالت آنها بر روی همان نسخه‌ای که دریافت کرده‌اند کار میکنند اما در نهایت هر کدام از این دو که زنجیره طولانی‌تری را شکل داد هر دو آن یکی دیگر را رها میکنند و به زنجیره طولانی می‌پیوندند.
دیدگاهتان را بنویسید