×

گسترش روزافزون مشتقات بیت‌کوین؛ ایتریوم (Ethereum) و فایل‌کوین (Filecoin)

  • کد نوشته: 6742
  • ۰۱ آذر ۱۳۹۶
  • ۰
  • سودآوری بالای بیت‌کوین در سال‌های اخیر و نیز پیش‌بینی افزایش قیمت آن در آینده باعث شده است که توسعه‌دهندگان پول‌های رمزنگاری شده، ارزهای دیجیتال دیگری خلق کنند تا ضمن انجام معاملات بدون موانع موجود بر سر راه ارزهای رسمی و دولتی، بتواند از این فرآیند سودآوری و حباب‌های ایجاد شده در این ارزهای دیجیتال نفع ببرند. دو مورد از پول‌های رمزنگاری شده که اخیراً توسعه و گسترش یافته‌اند، عبارتند از ایتریوم و فایل‌کوین. این نوشتار قصد بررسی این دو نوع پول دارد تا خلاصه‌ای کلی و مفید از نحوه عملکرد و طراحی آنها در بازارها نشان دهد.

    گسترش روزافزون مشتقات بیت‌کوین؛ ایتریوم (Ethereum) و فایل‌کوین (Filecoin)
  • به گزارش پایگاه خبری بااقتصاد، بعد از گسترش بیت‌کوین به عنوان یک پول رمزنگاری شده از سال ۲۰۰۹ تاکنون، ارزهای دیجیتال دیگری نیز برای کسب جایگاه بیت‌کوین وارد بازار شدند که اخیراً توسعه و گسترش فراوانی یافته‌اند. یکی از دلایل اقبال به ارزهای دیجیتال، علاوه بر مسئله غیرمتمرکز بودن آن‌ها و نیز امنیت و شفافیت معاملاتی و نییز عدم وجود موانعی برای معامله، سودآوری بیش از حد بیت‌کوین است به گونه‌ای که امروزه روز به روز قیمت این پول رمزنگاری شده در حال افزایش است. بر همین مبنا برای کسب سود و نیز با گسترش روز افزون شبکه‌های اجتماعی دیجیتال و نیز مهارت‌های برنامه‌نویسی، گونه دیگری از پول‌های رمزنگاری شده وارد بازار شده و توسعه یافته‌اند. مهمترین نمونه‌های این پول‌های رمزنگاری شده که بعد از بیت‌کوین توسعه یافته‌اند، شامل ایتریوم (Ethereum) و فایل‌کوین (Filecoin) هستند. در این نوشتار کوتاه قصد آن است که خلاصه کلی از این دو نوع پول رمزنگاری شده به دست دهیم چرا که تقریباً می‌شود گفت بر خلاف بیت‌کوین در ایران تقریباً ناشناخته هستند.


    ایتریوم  (Ethereum)


    تاریخچه و مفهوم‌شناسی


     ایتریوم یک پلتفرم محاسباتی توزیعی اوپن سورس، عمومی، مبتنی بر blockchain است که مهمترین ویژگی آن تنظیم قراردادهای هوشمند است. ایتریوم در واقع یک نوع پول رمزنگاری شده غیرمتمرکز است که از طریق اجرای script با استفاده از یک شبکه بین‌المللی عمل می‌کند. ایتریوم همچنین یک واحد ارزشی رمزنگاری شده‌ای به نام «ایتر» دارد که قابلیت انتقال بین حساب‌ها را دارد و برای جبران تلاش‌های شرکت‌کنندگان در محاسبات انجام شده را فراهم می‌کند. در واقع ایتر واحد ارزش ایتریوم است که همان نقش پول را برعهده دارد.


    این پول رمزنگاری شده ابتدائاً در اواخر سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین، پژوهشگر و برنامه‌نویس پول‌های رمزنگاری‌شده و با ملیت روسی – کانادایی و ساکن سنگاپور ابداع شد و در بین ماههای جولای و اگوست ۲۰۱۴ رسماً به صورت آنلاین توسعه یافت. این سیستم در ابتدا در ۳۰ جولای ۲۰۱۵ با استخراج  ۱۱.۹ میلیون سکه برای فروش عمومی شروع به کار کرد. این مقدار از ایرتیوم تقریباً معادل با ۱۳ درصد کل ذخیره گردش این پول رمزنگاری شده است.


    ایتریوم در سال ۲۰۱۶ در نتیجه فروپاشی پروژه دائو (سازمان خودمختار غیرمتمرکز دیجیتال) به دو Blockchain تبدیل شد که نشان‌دهنده تقلب اشکار در این پول رمزنگاری شده بود و به موجب آن ایتریوم کلاسیک ایجاد شد. نسخه جدید ایتریوم (ETH) نام داشت و نسخه‌ی دیگری که همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد به عنوان ایتریوم کلاسیک (ETC) شناخته می‌شود. هدف پروژه پروژه دائو فراهم کردن مدل تجاری غیرمتمرکز هم برای سازماندهی مؤسسات تجاری و هم غیرانتفاعی است.


    بوترین که در زمان تأسیس ایتریوم در یک مجله مربوط به بیت‌کوین فعالیت داشت استدلال می‌کرد که بیت‌کوین نیاز به زبان script برای گسترش دارد. از انجا که توافقی حول این پیشنهاد او صورت نگرفت خودش پلتفرمی جدید با یک زبان script  عمومی را طراحی کرد و توسعه رسمی پروژه نرم‌افزاری ایتریوم در اوایل سال ۲۰۱۴ و توسط یک شرکت سویسی به نام Ethereum Switzerland GmbH (EthSuisse) راه‌اندازی شد و بعد از آن نیز بنیاد غیرانتفاعی «بنیاد ایتریوم» تأسیس شد.  


    در راستای توسعه و گسترش ایتریوم انواع مختلفی از این پول رمزنگاری شده در تاریخ‌های مختلفی توسط «بنیاد ایتریوم» وارد بازار شده است. به عنوان مثال در ماه می ۲۰۱۵ این بنیاد پیش از آغاز رسمی شبکه فرانتیر، چندین نوع پلتفرم ایتریوم را توسعه داد که آخرین آنها که به صورت عمومی انتشار یافت «Olympic» نام داشت. بعد از «Olympic» بود که بنیاد ایتریوم شبکه فرانتیر «Frontier» را در ۳۰ جولای ۲۰۱۵ منتشر کرد که به عنوان فعالیت آزمایشی ایتریوم در نظر گرفته شد. سپس بعد از آن در تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۱۶ نوع دیگری از ایتریوم رواج پیدا کرد که «Homestead» نام داشت و بهبودهایی را در فرآیند معاملاتی، مکانیسم قیمت‌گذاری معاملاتی و امنیت نسبت به قبلی‌ها ایجاد کرد که همچنان به عنوان نوع معمول ایتریوم در بازار رواج دارد. همچنین بنیاد ایتریوم قرار است که در آینده دو نوع دیگر را انتشار دهد که به عنوان «متروپولیس» و «سرنیتی» شناخته می‌شوند. هدف متروپولیس این است که پیچیدگی دستگاه مجازی ایتریوم را کاهش دهد و انعطاف‌پذیری بیشتری برای توسعه‌دهندگان قراردادهای هوشمند فراهم کند. وضعیت و تکلیف سرنیتی هنوز مشخص نیست اما احتمالا شامل تغییراتی بنیادی در الگوریتم ایتریوم برای گذار بنیادی از استخراج سخت‌افزاری ایتریوم به استخراج مجازی آن خواهد بود.


    واحد ارزشی ایتریوم، «ایتر» (ETH) نام دارد که برای معاملات در بازار پول‌های رمزنگاری شده، کارمزد معاملات و خدمات محاسبه‌ای بر روی شبکه ایتریوم به کار می‌رود.


    قرارداد هوشمند


    قراردادهای هوشمند مکانیسم‌های مبادلاتی دترمینانی (غیر تصادفی) هستند که توسط ابزارهای دیجیتالی کنترل می‌شوند و می‌توانند معامله مستقیم بین عامل‌های ناشناس را انجام دهند. آنها همچنین می‌توانند برای تسهیل، تأیید و تقویت مذاکره یا اجرای به صرفه سفارشات و جلوگیری از خطرات سانسور، توافقات خلاف دو طرفه به کار رود. در ایتریوم، قراردادهای هوشمند به عنوان اسکریپت‌های خودمختار یا بکارگیری معاملات غیرمتمرکز موجود در blockchain برای معاملات بعدی در دستگاه مجازی ایتریوم به کار می‌روند. سفارشات موجود در قراردادهای ایتریوم به واحد «ایتر» پرداخت می‌شوند که توسط مکانیسم قیمت‌گذاری معاملاتی تعیین می‌شوند و می‌تواند به اشکال متنوعی در قالب زبان اسکریپت تکمیل شوند.


    تفاوت اصلی بین بیت‌کوین و ایتریوم دقیقا در همین قراردادهای هوشمند است. در واقع باید در اینجا گفت که بیت‌کوین اولین نوع پول رمزنگاری شده بود که قراردادهای هوشمند را پشتیبانی می‌کرد به این معنا که شبکه می‌تواند ارزش پول را از یک شخص به شخص دیگر منتقل کند. شبکه گره‌ها فقط اگر شرایط انجام معامله فراهم باشد، این معامله را تأیید می‌کند. اما بیت‌کوین فقط محدود به استفاده از ارز بود. اما ایتریوم زبان بسیار محدود بیت‌کوین را با زبانی جایگزین می‌سازد که به توسعه‌دهنگان این امکان را می‌دهد که برنامه‌های خاص خودشان را بنویسند. در واقع ایتریوم به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که قراردادهای هوشمند یا «عامل‌های خودمختار» خود را بنویسند. این زبان در واقع مجموعه گسترده‌تری از دستورات محاسباتی را اجرا می‌کند. قراردادهای هوشمند در واقع چندین کارکرد مهم دارند:


    • می‌توانند به عنوان حساب‌های چندامضایی به کار گرفته شوند به طوری که تنها زمانی وجوه هزینه می‌شوند که درصدی کافی از افراد با آن موافقت کنند.
    • مدیریت توافقات بین کاربران
    • فراهم کردن مطلوبیت برای قراردادها (مانند همان کاری که کتابخانه‌های زبان برنامه‌نویسی انجام می‌دهند).
    • ذخیره کردن اطلاعات، از قبیل اطلاعات ثبت دامنه با عضویت.


     


     


    زبان برنامه‌نویسی


    قراردادهای هوشمند در واقع تکنیک‌های برنامه‌نویسی سطح بالایی هستند که برای دستگاه مجازی ایتریوم طراحی شده‌اند و در دفتر عمومی ایتریوم (Blockchain) برای اجرا قرار داده می‌شوند. آنها می‌توانند به Solidity (یک کتابخانه زبان برنامه‌نویسی که شباهت‌هایی به زبان C و جاوااسکریپت دارد)، Serpent  (شبیه پایتون)، LLL (یک زبان برنامه نویسی شبیه Lisp) و موتان (زبان برنامه‌نویسی بر مبنای زبان گولانگ) نوشته شوند.


    برنامه‌ریزی شده است که ذخیره ایتر در سال ۲۰۱۷ حدود ۱۴.۷ درصد افزایش یابد البته با الگوریتمی که تدریجا ارزش ان تا سال ۲۰۶۵  تقریباً ۱.۵۹ درصد کاهش یابد. همچنین نوع جدیدی از ایتریوم به نام «کاسپر» ایجاد خواهد شد که بتواند نرخ تورم این پول رمزنگاری شده را به بین ۵/۰ درصد تا ۲ درصد کاهش دهد.


    لازم به ذکر است که اکنون هر ایتریوم در بازار به قیمت ۳۰۳ دلار معامله می‌شود.


     


    فایل‌کوین (Filecoin)


    فایل‌کوین در واقع همانند بیت‌کوین است اما استخراج‌کنندگان به جای هاش کردن داده‌ها به جمع‌آوری داده‌ها می‌پردازند. Blockchain های امروزین از روش اجماعی اثبات کار استفاده می‌کنند اما فایل‌کوین از روش جدید اثبات نسخه‌برداری داده‌ها استفاده می‌کند که برای ایجاد خدمات ذخیره‌ای قابل تأیید به مثابه محصول دوگانه فرآیند استخراج کارکرد دارد. استخراج‌کنندگان بر اساس نسبت داده‌های جمع‌آوری شده، سودآوری می‌کنند، یعنی هر چه داده‌های بیشتری جمع‌آوری کنند، فایل‌کوین‌های بیشتری به دست می‌آورند. همچنین استخراج‌کنندگان با توزیع محتوا برای مشتریان نیز می‌توانند سود قابل توجهی به دست  آورند. اگر مشتری بخواهد به محتوایی دسترسی داشته باشد، استخراج‌کننده‌ای که به سریعترین حالت آن محتوا را تحویل او بدهد فایل‌کوین کسب می‌کند. این امر محرک‌های نیرومندی را برای سودآوری ایجاد می‌کند، تأخیر را به حداقل می‌رساند و پهنای باند را بیشینه می‌کند.


    فایل‌کوین در واقع یک واحد پروتکل است که دفتر عمومی آن بر مبنای جدیدی ساخته شده است که بر اساس ان بلوک‌هایی که توسط استخراج‌کنندگان ایجاد می‌شوند، داده‌ها را ذخیره می‌کنند. پروتکل فایل‌کوین یک ذخیره داده و خدمات دسترسی به آنها را از طریق یک شبکه تهیه‌کنندگان مستقل ذخیره فراهم می‌کند که متکی به یک هماهنگ‌کننده واحد نیست، یعنی جایی که ۱. مشتریان برای ذخیره و دسترسی به داده‌ها مبلغی را پرداخت می‌کنند، ۲. استخراج‌کنندگان ذخیره داده، واحدهای ارزشی را بر مبنای ارائه ذخیره داده‌ها به دست می‌آورند و ۳. استخراج کنندگان دسترس‌دهنده داده، با دادن خدمات داده‌ مبلغی را کسب می‌کنند. 


    اجزاء اولیه فایل‌کوین


    فایل‌کوین دارای چهار جزء جدید و نو است:


    1. شبکه ذخیره غیرمتمرکز (DSN): که تکنیک‌های نرم‌افزاری را برای شبکه تهیه‌کنندگان مستقل ذخیره داده فراهم می‌کند تا خدمات ذخیره و دسترسی داده را ارائه دهند. 
    2. اثبات ذخیره: که در اینجا دو اثبات ذخیره جدید  فراهم می‌شود: ۱. اثبات نسخه‌برداری داده‌ها که به فراهم‌کنندگاه ذخیره این امکان را می‌دهد که این داده‌ها به صورت منحصربه فردی نسخه برداری شده‌اند. تقویت کردن نسخه‌برداری فیزیکی منحصر به فرد به تأییدکننده این امکان را می‌دهد که از نسخه‌برداری چندگانه داده‌ها در یک فضای ذخیره داده جلوگیری کند. ۲. اثبات زمان – فضا که به فراهم‌کنندگان ذخیره داده‌ها این امکان را می‌دهد که اثبات کنند آنها داده‌هایی را در یک بازه زمانی خاصی ذخیره کرده‌اند.
    3. بازارهای قابل تأیید: در اینجا درخواست‌های ذخیره داده و درخواست‌های دسترسی به داده‌ها به سان سفارشاتی در قالب دو بازار قابل تأیید غیرمتمرکز توسط شبکه فایل‌کوین مدل‌بندی می‌شوند. بازارهای قابل تأیید این اطمینان را می‌دهند که پرداخت‌ها زمانی که خدمتی انجام شد، به نحو صحیحی انجام شده‌اند. همچنین در اینجا بازار ذخیره داده و بازار دسترسی به داده ارائه می‌شود یعنی جایی که استخراج‌کنندگان و مشتریان به ترتیب می‌توانند سفارشات مربوط به ذخیره و دسترسی به داده را تأیید کنند.
    4. اثبات کار مفید: در اینجا نشان داده می‌شود که چگونه اثبات کار مفید بر مبنای اثبات زمان – فضا ساخته می‌شود که می‌تواند در پروتکل‌های اجماعی مورد استفاده قرار بگیرد. استخراج‌کنندگان نیازی ندارند که محاسبات بسیار زیادی برای استخراج بلوک‌ها صرف کنند بلکه در عوض باید داده‌ها را در شبکه ذخیره کنند.


     


    نحوه کار فایل‌کوین


    • پروتکل فایل‌کوین یک شبکه ذخیره غیرمتمرکز است که بر اساس blockchain و واحدهای محلی ساخته شده است. مشتریان واحدهای ارزشی را برای درخواست ذخیره و دسترسی به داده‌ها پرداخت می‌کنند و استخراج‌کنندگان از طریق ذخیره کردن و فراهم کردن دسترسی به داده‌ها واحدهای ارزشی را به دست می‌آورند.
    • شبکه ذخیره غیرمتمرکز درخواست‌ها برای ذخیره و دسترسی به داده‌ها را به ترتیب از طریق دو بازار قابل تأیید مدیریت می‌کند: بازار ذخیره و بازار دسترسی. مشتریان و استخراج‌کنندگان قیمت‌هایی را برای ارائه خدمات درخواست شده تعیین می‌کنند و سفارش آنها را در بازارها ارائه و تأیید می‌کنند.
    • بازارها به وسیله شبکه فایل‌کوین عمل می‌کنند که هم روش اثبات زمان – فضا (اینکه داده‌ها در یک زمان‌بندی مشخصی ذخیره شده‌اند) و هم اثبات نسخه‌برداری (اینکه تنها یک نسخه از داده‌ها تهیه در یک ذخیره تهیه شده است) را به کار می‌گیرند تا مطمئن شوند که استخراج‌کنندگان به نحو صحیحی داده‌هایی را که باید ذخیره بکنند، ذخیره کرده‌اند.
    • در نهایت، استخراج‌کنندگان می‌توانند در ایجاد بلوک‌های جدید مشارکت کنند. تأثیر یک استخراج‌کننده بر بلوک بعدی به میزان ذخیره‌ای که آنها در شبکه در حال انجام آن هستند، نسبت دارد.


     


     


     


     


     


     

    برچسب ها

    اخبار مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *