بازار سهام در چندماه اخیر متاثر از برخی اتفاقات بنیادی مثبت، اوضاع خوبی دارد. با نگاه تحلیلی، این اتفاقات متاثر از وقایعی است که در دو بخش اقتصاد ملی و اقتصاد جهان ایجاد شده و استثنا‌ئا هر دوی این وقایع درونی و بیرونی در یک جهت یکدیگر را تقویت کرده‌اند. در حالی که طی سال ۹۵، اقتصاد ایران(به جز بخش نفت) رشد مطلوب ۶.۴ درصدی را تجربه نکرده است و این رشد به صورت تقریبا متعادل در بخش‌های مختلف اقتصاد کشور(به‌جز ساختمان با رشد منفی ۰.۸) نمود یافته است(رشد ۴.۲ درصدی در بخش کشاورزی، رشد ۶.۹ درصدی در بخش صنعت)، برخی اتفاقات در فضای اقتصادی و مالیه بین‌الملل نیز به کمک بخش تولید محور کشور آمده و اثرات مثبت این همسویی متغیرها را امروز در افزایش ارزش بازار سهام کشور می‌بینیم.
رشد بخش‌های مختلف اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۵، به معنی بهبود وضعیت بنیادی شرکت‌های فعال در این بخش‌ها از منظر تولید و فروش در سال ۱۳۹۶ است. آن بهبود، امروز در تراز سود و زیان شرکت‌های بورسی نمایان است. در سوی دیگر افزایش قیمت کالاهای اساسی به واسطه بهبود شاخص‌های اقتصاد کشورهای موثر در دنیا مانند ایالات‌متحده آمریکا، چین و هند نیز همان وقایع فضای اقتصادی و مالیه بین‌الملل است. تا به حال چمبره نیروهای اقتصادی در فضای بین‌المللی به واسطه فزونی گرفتن قدرت تقاضای محصولات خام معدنی- فلزی و پایه نفتی و مشتقات آن بر اثر تقویت دلار توسط فدرال رزرو در ایالات‌متحده آمریکا پیشی گرفته و قیمت این کالاها در بازارهای جهانی به سقف‌های جدیدی از زمان بحران ۲۰۰۸ رسیده‌اند. خوبی ماجرا در این است که قیمت‌ها در این سطوح مقاومت خود را حفظ کرده‌اند؛ اما سوال اصلی این است که این شرایط تا کی دوام دارد؟ به نظر می‌رسد، مادامی که اقتصادهای بزرگ دنیا روزگار خوبی دارند و تقاضای کل در محصولات خام همچنان بر عرضه برتری دارد، بخش صنعت- نفت و کشاورزی ایران نیز اوضاع مساعدی خواهند داشت(صرف‌نظر از ریسک‌های غیر سیستمیک این بخش‌ها).
و کلام آخر، امروز دیگر دوره نوسان‌گیری و خریدوفروش‌های روزانه به پایان رسیده است. زمانه، زمانه تحلیل است. طی سه سال آینده در بازار سهام ایران، سودهای بزرگ پاداش افرادی است که دو اصل را رعایت کنند؛ تحلیل و صبر!
دیدگاهتان را بنویسید