به گزارش پایگاه خبری “بااقتصاد” به نقل از تسنیم ، یلدا راهدار درباره وضعیت آمادگی ایران برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) اظهار کرد: کشور ما در شرایط فعلی آمادگی الحاق به بازارهای جهانی و سازمان تجارت جهانی (WTO) را ندارد.
وی افزود: این عدم آمادگی به خاطر قوانین و مقررات نیست بلکه تولیدکنندگان و فعالین اقتصادی کشور خودشان را برای آن فضا آماده نکرده‌اند و ادبیات لازم و مورد نیاز را ندارند.
رئیس کمیسیون رقابت اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: با جهانی شدن و پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی (WTO) این جریان مانند سیلی خانمان‌برانداز تولیدکنندگان و فعالین اقتصادی را با خود می‌برد و نابود می‌کند.
راهدار تصریح کرد: در حال حاضر نیز در تجارت‌های منطقه‌ای موفق عمل نکرده‌ایم به طوریکه بخش‌های زیادی در بازار کشور عراق، را از دست داده‌ایم و سیمان ما مانند گذشته به این کشور نمی‌رود.
وی افزود: در گذشته سهم زیادی از بازار عراق دست ایران بود و ما چون مناسبات جهانی را نمی‌دانیم یا رهبری بازار را در اختیار نمی‌گیریم و هنوز رقابت منفی در میان فعالان اقتصادی کشورمان وجود دارد و یاد نگرفته‌ایم که برای کنترل بازارهای جهانی باید اتحاد داشت و از طرفی حمایت دولت را نداریم بازار مناسبی را که ساخته‌ایم به راحتی از دست می‌دهیم.
رئیس کمیسیون رقابت اتاق بازرگانی ایران گفت: بسیاری از صاحبان کسب و کار کشورمان حتی نمی‌توانند به افغانستان صادرات داشته باشند و تسلط لازم را ندارند.
شرکت‌های مدیریت صادرات تبدیل به آژانس مسافرتی هیئت‌های تجاری شده‌اند
راهدار گفت: سازمان توسعه تجارت ایران، شرکت‌هایی را برای مدیریت صادرات در نظر گرفته‌اند اما این شرکت‌ها عموما تخصصی برای صادرات ندارند و نمی‌دانند که در کشورهای هدف چه باید کرد.
وی افزود: بسیاری از این شرکت‌ها نمی‌توانند کمکی به صادرات داشته باشند و مهمترین کارشان بردن و آوردن هیئت‌های تجاری است و تبدیل به آژانس‌های مسافرتی شده‌اند.
وی گفت: در حال حاضر علاقه زیادی داریم که در عرصه جهانی وارد شویم اما شرایط موجود نشان می‌دهد که آمادگی لازم را نداریم و حتی در صورتی که مسیر هموار شود تا بتوانیم به سازمان WTO بپیوندیم خیلی برای ما خوشایند نیست زیرا هنوز در طفولیت تجارت جهانی هستیم و به بلوغ نرسیده‌ایم.
تولیدکنندگان داخلی عادت کرده‌اند که در بازار ۸۰ میلیونی و سودآور و بدون رقابت تولید کنند.
وی گفت: تولیدکنندگان داخلی کشورمان عادت کرده‌اند که برای یک بازار ۸۰ میلیونی پرمصرف و سودآور بدون رقابت تولید کنند.
وی با ذکر مثالی درباره دلایل عدم همکاری شرکت‌های ایرانی با همتایان خارجی خود برای تولید مشترک کالا گفت: وزارت صنعت، معدن و تجارت برای واردات پوشاک این شرط را گذاشته که حتما تولیدکننده خارجی باید تولید خود را در ایران و با کمک تولیدکننده داخلی انجام دهد اما با وجود علاقه شرکت‌های جهانی تولیدکنندگان ما نمی‌توانند پاسخگوی نیاز آنها باشند.
راهدار افزود: تولیدکنندگان بخش پوشاک کشور نمی‌توانند پاسخگوی نظام جهانی باشند و طبق خواسته آنها کیفیت را رعایت کرده و از حاشیه سود خود بکاهند.
وی گفت: در بسیاری از موارد تولیدکنندگان ایرانی برای همکاری مشترک تا پای قرارداد با تولیدکنندگان خارجی می‌روند اما این تولیدکنندگان ایرانی هستند که زیر قرارداد زده و حاضر به همکاری نمی‌شوند.
وی در پایان گفت: زیرساخت‌های لازم برای پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی (WTO) فراهم نیست و هنوز بسیار نیازمند آموزش هستیم.
دیدگاهتان را بنویسید